Krap vier maanden geleden verscheen het eerste deel van Blaudzuns Jupiter-trilogie en nu is het al weer tijd voor de tweede ronde van het ambitieuze project. Qua sound liggen de liedjes op Jupiter Part II aardig in het verlengde van hun voorgangers: iets organischer en spontaner dan het zware bombast dat albums als Heavy Flowers en Promises Of No Man’s Land kenmerkte, maar nog steeds frivool en rijk gearrangeerd. Ook de voorname rol voor de bariton-sax is onveranderd, evenals de melodieuze kwaliteiten van de songs. Een logisch vervolg dus, maar geen simpele herhalingsoefening: daarvoor is de variatie in het songmateriaal veel te groot. Opener When We Wrote This is nog een typische melancholische Blaudzun-track, maar de superspeelse single Press On (Monday’s Child), het lekker hoekige Outside The Lights Of The City en het nog geen twee minuten voortrazende instrumentaaltje Manic Talk laten elk een heel andere kant van Johannes Sigmond en zijn schrijftalent zien. Iets minder verrassend dan Part I, maar verder wederom een schot in de roos.
0 Reacties