Zelfs een workaholic wordt soms gedwongen om nee te zeggen. Vanwege een overvolle agenda was de betrokkenheid van Steven Wilson op de vorige twee albums van Blackfield bescheiden, wat niet bepaald een positief effect had op de kwaliteit van de muziek. De schouders van Aviv Geffen bleken te tenger om de last alleen te dragen. De teksten waren soms erg matig en de muziek miste de allure van voorheen. Het zal de heren niet ontgaan zijn en Wilson heeft dan ook weer een gelijkwaardige rol op V, waardoor het oude Blackfield meteen weer ontwaakt is. De progressieve invloeden zijn regelrecht te herleiden naar Porcupine Tree, de oude band van Wilson. Er staan echter ook pure popsongs op, met melodieën die de luisteraar niet snel loslaten. How Was Your Ride en Undercover Heart zijn daar voorbeelden van. In de teksten wordt met een gevoel van desillusie teruggekeken op een leven. Een thema dat ook terugkomt in de hoes, die verwijst naar het debuut van Blackfield. Het is een melancholie die perfect past bij de introverte pracht van de muziek. Hopelijk blijven de ouders voortaan gezamenlijk voor hun kindje zorgen.
Meer over
0 Reacties