Op Birthday heeft Blues Pills-zangeres Elin Larsson haar eigen stem gevonden
Holy Moly! (2020), het vorige album van de Zweedse band Blues Pills, wisselde momenten van grote tederheid af met de meest woeste gevoelsuitbarstingen waartoe men zich tot dan toe geroepen had gevoeld. Of beter gezegd: waartoe zangeres Elin Larsson gedreven werd. Birthday is daarvan de uiterste consequentie. Elin is dus nog steeds erg kwaad. ‘I’m going to ruin someone’s birthday’, zo kondigt ze al meteen aan in het als openingstrack gepositioneerde titelnummer, en de onverzoenlijkheid waarmee ze die knuppel in het hoenderhoek gooit, kleurt ook de rest.
Daar kunnen ook enige uiterst fraai gearrangeerde ballads niets aan veranderen. ‘How it drives me fucking mad’, fulmineert ze tegen de achtergrond van raggende gitaren in het zelfverklarende Holding Me Back. Wanneer ze daarna in Somebody Better laat weten dat ze nooit bijzonder gelukkig is geweest, verbaast het dan ook geenszins dat er een litanie volgt over de ernstige tekortkomingen van weer een andere klootzak uit haar verleden. De geest van Joplin is inmiddels verdreven, Larsson heeft allang haar eigen stem gevonden.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Blues Pills? In LFL062 vind je een artikel over de band!
0 Reacties