De Amerikaanse rockband-met-blazers Chicago probeert met Chicago XXXVI: Now opzichtig terug te keren naar de artistieke toptijd, die zich van eind jaren zestig tot het midden van de jaren zeventig uitstrekte. Het is een missie die natuurlijk maar half kon slagen, want zestigers maken nooit meer een album zoals ze dat deden toen ze twintigers waren. Dat gezegd hebbende, is deze 36ste plaat een revelatie. Nadat Chicago vooral in de jaren tachtig en negentig alles belichaamde wat er fout kon zijn aan corporate rock, hoor ik nu weer een band van vlees en bloed. Een gezelschap dat bovendien weer plezier lijkt te hebben in het musiceren. Wat ook een slok op een borrel scheelt: na decennia vol keyboards en drumcomputers heeft het karakteristieke koper weer het hoogste woord. Het maakt songs als Now en Free At Last onweerstaanbaar. Het van vaderlandsliefde druipende America zal aan deze zijde van de oceaan minder indruk maken, maar het dat is gelukkig maar een van de weinige momenten dat de boel wat inzakt. Als bewonderaar van het klassieke werk van de band ben ik in elk geval erg blij met deze onverwachte opleving van Chicago.
1 Reactie
Inderdaad een prachtig album van deze topgroep en ik mocht deze zomer constateren in Bonn, dat Chicago live nog steeds een topact is, waarbij de blazers samen met good old (maar er nog erg jong uitziende) Robert Lamm zich uitleven in hun hits vooral ook uit hun begintijd.