‘It’s like I’m reading a book. And it’s a book I deeply love. But I’m reading it slowly now. So the words are really far apart and the spaces between the words are almost infinite. I can still feel you and the words of our story. But it’s in this endless space between the words that I’m finding myself now.’ Aldus Samantha, een besturingssysteem met een menselijk bewustzijn in de meesterlijke film Her. Door The Cautionary Tales Of Mark Oliver Everett dacht ik aan dit citaat. De muziek van Eels biedt mij namelijk geen verrassingen meer, besefte ik. Na elf studio-albums ken ik alle trucs van de Amerikaan. Het voelt alsof ik het boek Eels, waarvan ik altijd gehouden heb, voor de zoveelste keer lees. Ik bevind me in de eindeloze leegte tussen de woorden van Mark ‘E’ Everett. Ze zijn mooi, maar raken mij niet meer. Als ik een nieuw liedje van Everett hoor, bekruipt mij het gevoel dat ik hem al kende. Dus sorry Mark: ‘As much as I want to, I can’t live your book anymore.’
0 Reacties