Glenn Hughes – Resonate

Heavy heet de openingstrack van Glenn Hughes’ veertiende soloalbum en die vlag dekt de lading volledig. Chad Smith (Red Hot Chili Peppers) achter de drumkit, een monsterriff van snarensliep Søren Andersen als aandrijfmotor en een op oorlogssterkte zingende Hughes maken van deze binnenkomer een instant-klassiek staaltje hardrock. Hardrock, zeg ik, geen heavy metal. Want de hoofdrolspeler zal zijn blues- en soulroots nimmer verloochenen. Hughes steekt hier in letterlijk onwaarschijnlijke vorm. Hoe het mogelijk is dat iemand in zijn 65ste levensjaar nog een geluid kan produceren waar de meeste jonge honden een bijlmoord voor zouden plegen, tart ieder begrip. En zijn rugdekkers geven er blijk van verdomd goed te beseffen dat ze niet achter kunnen blijven. De zowel aan Jon Lord als Steve Winwood herinnerende en toch een eigen signatuur dragende orgelpartijen van Lachy Doley, de laag over de verwoeste aarde scheurende en aan het al even geblakerde zwerk uiteenspattende gitaarsoli van Andersen… Ach, laten we er maar over ophouden. Betonplaat van het jaar? Dacht het wel.