Om maar met de deur in huis te vallen: Israel Nash Gripka was nooit meer zo goed als die eerste keer dat hij naar ons land kwam met een zeskoppige band, triple-gitaarbezetting incluis, die in de toegift fantastisch loos ging op Neil Youngs Revolution Blues. Het leverde ook prompt een mooi livealbum op en niet veel later kortte Gripka zijn naam in tot Israel Nash. Er volgden nog een paar platen en een zeer verdienstelijke solotournee. Maar toch, ‘the first cut’ bleef ‘the deepest’. Daar zal ook Lifted weinig aan veranderen, hoe verzorgd de plaat ook klinkt. Het eerste dat daarbij opvalt, zijn de orkestrale arrangementen van Jesse Chandler, een man die zijn sporen reeds verdiende bij onder meer Midlake en Mercury Rev. Daarnaast laat Israel Nash zelf binnen dat barokke Americana/hippie-concept zich nogal eens verleiden tot Axl Rose-achtige speenvarkenzang. Daar kun je van houden, maar ik doe dat niet.
1 Reactie
Gezeik ;)