Op Black & Gold stapt Joanne Shaw Taylor vaker dan voorheen buiten de genregrenzen
Het zou inmiddels misleidend zijn om de muziek van Joanne Shaw Taylor nog louter als bluesrock te classificeren. Op haar tiende studioalbum, wederom uitgebracht op Joe Bonamassa’s eigen label en geproduceerd door diens rechterhand Kevin Shirley, onderneemt de Britse zangeres/gitariste vaker dan voorheen al het geval was uitstapjes buiten de genregrenzen.
Met Nobody’s Fool (2022) had ze reeds blijk gegeven van een onmiskenbaar gevoel voor pop-hooks en All The Things I Said op Black & Gold is bijvoorbeeld zo’n liedje dat je dienaangaande ergens in de eerste helft van de jaren tachtig zou situeren. Het lijkt zelfs een strategische zet dat het als tweede nummer is geprogrammeerd, nadat we nog wel als vertrouwde binnenkomer het bluesy Hold Of My Heart voorgeschoteld hebben gekregen. Alsof Taylor ons eerst even wil geruststellen om daarna meteen te laten weten dat we niet alleen maar meer van hetzelfde hoeven te verwachten. De zangeres wordt ondertussen steeds beter, de (slide-)gitariste hoef je niets meer te leren.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life.
0 Reacties