Van een writer’s block heeft Lucinda Williams nooit last gehad. Integendeel: “Hoe ouder ik word, hoe productiever ik word”, zei ze vorig jaar – toen nog labelloos en in het beginstadium van haar nieuwe album – tegen me. Geen grootspraak, zo blijkt, want de zangeres die binnen het Americana-wereldje in 1998 sterstatus verwierf met Car Wheels On A Gravel Road levert voor het eerst in haar carrière een heuse dubbelaar af – en naar eigen zeggen heeft ze inmiddels al genoeg materiaal voor haar volgende plaat klaarliggen. Down Where The Spirit Meets The Bone, een behoorlijk consistente bedoening, verzamelt de pure klasse van haar beste eerdere werk: hartverscheurende ballads (Compassion), repetitieve rock (Everything But The Truth) en niet-gladde country (It’s Gonna Rain). Tel daarbij op het verfrissende, volgens de 61-jarige Williams zelf door Adele (!) beïnvloedde Protection en een liefdevolle cover van wijlen JJ Cale’s Magnolia en je hebt een plaat die eindelijk weer eens het niveau van Essence (2001) haalt. Respect!
0 Reacties