Loss Of Life bevat minder poespas, maar is nog net zo dromerig als we van MGMT gewend zijn
Het duurde even, maar het vijfde studioalbum van MGMT is eindelijk een feit. Op Loss Of Life gooien de heren het roer weer om: de donkere sfeer, synthesizers en gepolijste elektronische klanken van Little Dark Age (2018) maken plaats voor een rauwere, lichtere sound à la Congratulations (2010). Ook tekstueel hebben ze zich ontwikkeld. Er is geen plaats meer voor cynisme en jeugdige emoties en dat is duidelijk te horen: ‘I felt hate toward the earthly world/But hate is a very strong word/And it’s finally catching up with me’.
Het album bevat bovendien de eerste feature op een plaat van MGMT ooit en de fijne harmonieën van Christine And The Queens zijn een aanwinst voor het repertoire van het duo. Loss Of Life bevat minder poespas en meer echtheid, maar is nog net zo dromerig als we van Andrew VanWyngarden en Benjamin Goldwasser gewend zijn. Duidelijk het werk van twee volwassen muzikanten die weten wat ze doen.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life.
0 Reacties