Tot op het allerlaatste moment mocht de buitenwereld niet weten dat Pixies werkte aan een nieuw album. Raar, die geheimzinnigheid. Acht van de twaalf songs zagen immers het afgelopen half jaar al het licht via EP1 en EP2. De reacties daarop waren overigens niet onverdeeld gunstig. Verrassend was dat niet want ze maakten duidelijk dat de schurende, grommende, krijsende en tegendraadse Pixies niet meer bestaat. Indie Cindy klinkt veel meer als een logische voortzetting van de solocarrière van Frank Black/Black Francis. Toch deel ik die harde kritiek maar ten dele. Indie Cindy bevat een aantal sterke songs, zoals het titelnummer. Het begint hoekig, met praatzang van Black Francis, waarna het halverwege transformeert tot een mooi, melodieus liedje. In Blue Eyed Hexe klinkt toch nog iets van die oude, explosieve Pixies door. Zo hebben de meeste liedjes wel iets: een bizarre tekstlijn, een grillige gitaarsolo of een heerlijke melodie – zoals in Magdalena. Het niveau van het oude werk wordt nog niet gehaald, maar het is veel te vroeg om Pixies nu al af te schrijven.
Meer over
0 Reacties