Bobby Gillespie stelt zich beduidend kwetsbaarder op dan hij ooit bij Primal Scream heeft gedaan
De albumtitel fuseert hoop met desintegratie en daarmee krijg je meteen al een goed idee omtrent de inhoud. De Britse roerganger van Primal Scream en de Franse frontvrouw van Savages bundelen hun krachten ten bate van een songcyclus over de liefde op een houtvuurtje. De betrokkenen verwerkten er beiden mede hun persoonlijke ervaringen in, dus we mogen rustig stellen dat Gillespie zich hier beduidend kwetsbaarder opstelt dan hij ooit in Primal Scream heeft gedaan. De taal is direct en eerlijk, niks gezochte metaforen of beeldspraak. Inderdaad, het hart op de tong.
Aangezien er muzikaal regelmatig wordt gegrepen naar stijlmiddelen uit de Americana, zullen vergelijkingen met zowel Gram Parsons en Emmylou Harris als Lee Hazlewood en Nancy Sinatra welig tieren, maar je hoort ook echo’s uit de georkestreerde soul van de jaren zeventig. Hier is echter geen sprake van fletse pastiches. Wat de liedjes wel sterk gemeen hebben met die van genoemde voorbeelden is dat de hartenpijn wordt uitgevent via melodieën waarbij je je als vanzelf weer veel beter gaat voelen.
Genoten van deze recensie van Bobby Gillespie & Jehnny Beth – Utopian Ashes? Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. In LFL112, vanaf 7 juli in de winkel, lees je een interview met Bobby Gillespie.
0 Reacties