Recensie Fischer-Z – Til The Oceans Overflow

John Watts is een strijdbare idealist die tussen alle ‘carbon footprints’ de hoop laat gloren

Hij gaf het twee jaar terug zelf toe in Lust For Life: John Watts ís Fischer-Z. De groepsnaam wordt simpelweg ingezet als een commercieel aantrekkelijk uithangbord. Des te opvallender dat Til The Oceans Overflow een heus vervolg is op Red Skies Over Paradise (‘81), het beste album uit de tijd dat Fischer-Z nog wel degelijk het karakter van een heuse band bezat.

Het apocalyptische hoesontwerp is een fraaie variant op het origineel en Berlijn andermaal de locatie voor zowel de opnames als het decor van de liedjes, die ons vertellen wat er in die veertig jaar met de personages van weleer is gebeurd. Veel zaken die in 1981 nog praktisch sciencefiction waren (social media, kunstmatige intelligentie, internet), blijken danig inbreuk op hun levens te hebben gepleegd en ‘saving the world in a desperate situation’ (Choose) schijnt een onmogelijke opgave. Schijnt, want Watts is desondanks geen defaitistische galbak maar een strijdbare idealist en laat tussen al die ‘carbon footprints’ de hoop gloren. De stilistisch rijkgeschakeerde muziek staat evenmin hangende pootjes toe.

Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life.