De nieuwe plaat van Helloween staat barstensvol typische powermetalsongs
In de loop der jaren was het bij het Duitse Helloween een komen en gaan van bandleden, wat vaak gepaard ging met slaande deuren. Groot was dan ook de verrassing toen vijf jaar geleden bekend werd dat zowel de in 1993 ontslagen zanger Michael Kiske als de in 1989 zelf opgestapte zanger/gitarist Kai Hansen (later o.a. Gamma Ray) weer in de armen gesloten werden, terwijl zanger Andi Deris gewoon op zijn post mocht blijven. Aanvankelijk voor twee tournees, die buitengewoon succesvol verliepen. Nu is er zelfs een nieuw album.
Alle drie de zangers roeren zich ook hier danig, wat geen enkel probleem is aangezien hun stijlen erg verschillen. Het geeft zelfs iets extra’s aan een werkstuk dat vooral heel erg Helloween is. Het album staat barstensvol typische powermetalsongs: pakkende deuntjes, flitsende gitaarsolo’s, veel dubbel bassdrumgeroffel en zangpartijen vol drama. Het uitbundige Best Time etaleert een andere kwaliteit van de Duitse band: het optimisme, dat hen ooit het label happy metal opleverde.
Overigens zouden de advocaten van Billy Idol het eens met diens Rebel Yell moeten vergelijken, maar dat terzijde. Het uitgedijde collectief leeft zich ook uit in enkele epossen: Out For The Glory, Robot King en het ruim twaalf minuten durende slotakkoord Skyfall. Met zo’n verzameling talent mogen de verwachtingen hoog zijn. Ze worden zonder al te veel moeite ingelost.
Genoten van deze recensie van Helloween? Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. In LFL112, vanaf 7 juli in de winkel, lees je een interview met de band.
0 Reacties