Lucy Dacus bewijst zich op Home Video een verhalenverteller pur sang
Phoebe Bridgers en Julien Baker, haar ‘bandgenoten’ van supergroep boygenius, trakteerden ons de afgelopen twaalf maanden al op uitstekende soloalbums. Nu is het dus logischerwijs de beurt aan Lucy Dacus om indruk te maken. En dat doet de 26-jarige Amerikaanse uitermate overtuigend. Want Home Video – haar derde langspeler – is ook meteen haar beste. Terwijl Bridgers haar luisteraars inpakt met haar quasi-lieve stemgeluid en even sippe als intelligente emo-indierock en Baker imponeert met (ook al) indierock waar de emotie vanaf spat, klinken de songs van Dacus iets meer ‘gewoontjes’ – maar dat is in dit geval helemaal niet negatief bedoeld.
Home Video wordt gedragen door twee dingen: de warme stem van Lucy (stiekem de beste zangeres van de drie) en het vakmanschap waarmee de folky liedjes geschreven en vertolkt zijn. Dacus is een verhalenverteller pur sang, dat bewijst Home Video ook weer. Elf pareltjes over haar zoektocht naar volwassen worden. Heel persoonlijk, maar mede door haar subtiele gevoel voor humor en uitstekende observatievermogen tegelijkertijd bijzonder herkenbaar. Een kleine klacht: de autotune in Partner In Crime is gruwelijk misplaatst. Maar dat wordt vijfvoudig goedgemaakt met de spookachtige bijna-murder ballad Thumbs (‘I would kill him if you let me/I would kill him quick and easy’). Koude rillingen gegarandeerd.
Genoten van deze recensie van Lucy Dacus – Home Video? Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. In LFL112, vanaf 7 juli in de winkel, lees je een interview met Lucy Dacus.
0 Reacties