Simple Minds – Walk Between Worlds

Het zal geen toeval zijn dat Simple Minds en eeuwige rivaal U2 nog geen drie maanden na elkaar een nieuwe plaat vol zelfreflectie uitbrengen. Waar Bono zich op Songs Of Experience realiseert dat hij sterfelijk is, laat Walk Between Worlds van Simple Minds zich beluisteren als een trip down memory lane. Opener Magic blikt terug op het jeugdige enthousiasme dat de Schotten hadden toen ze net begonnen, met een licht overschaduwende elektronische sound waar Coldplay jaloers op zou zijn. Hoe verder je op het album komt, hoe meer de band als zichzelf klinkt. The Signal And The Noise sleept je mee terug naar de succesvolle jaren tachtig, met een typerende gitaarriff en de echozang van Jim Kerr, en in Barrowland Star wordt de terugval in de jaren daarna bezongen (‘Did we think those days would last forever?’). Deze samenvatting van het postpunktijdperk tot de succesvolle popplaten van Kerr en co. wordt toepasselijk afgesloten met Sense Of Discovery, dat luidruchtig knipoogt naar Alive And Kicking. Het mag duidelijk zijn dat de formule van Simple Minds ook in 2018 nog staat als een huis.