Voor zijn nieuwste soloplaat werd Steven Wilson geïnspireerd door het droef stemmende verhaal van een vrouw die in hartje Londen bijna drie jaar dood in haar flat had gelegen voor ze door iemand gemist werd. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de Britse muzikant zo gegrepen werd door dit gegeven. Isolement in de moderne samenleving is al lang een belangrijk thema in zijn werk, zowel solo als met Porcupine Tree. Het album werd opgenomen in Londen, gezien het onderwerp een bewuste keuze van Wilson. Zowel de locatie als het verhaal zetten de toon van de muziek. Ook al is Hand. Cannot. Erase. weer een echt Steven Wilson-album, de accenten liggen toch weer net anders. De muziek is grootsteedser, vooral dankzij de belangrijke rol van elektronica en de soms wat donkere en dreigende sfeer van de muziek. Omdat een vrouw centraal staat in het verhaal, besloot Steven Wilson een zangeres uit te nodigen. Een meesterzet: de stem van de Israëlitische Ninet Tayeb versmelt in een nummer als Routine moeiteloos met de muziek. Hand. Cannot. Erase. biedt daarnaast de kwaliteit die we inmiddels van Steven Wilson gewend zijn: spel van een geweldige band, een kraakheldere productie en prachtige melodieën. En andermaal komt het album in verschillende configuraties uit, waarbij ditmaal vooral de luxe boek-versie spectaculair lijkt te worden. Dit is muziek van de hoogste orde.
Meer over
0 Reacties