Op 5 en 6 april 1968 zou The Who liefst vier keer optreden in de Fillmore East in New York. Op 4 april werd Martin Luther King Jr. vermoord en uit angst voor ongeregeldheden werd besloten per dag maar een keer op te treden. De shows werden wel opgenomen, met als doel ze als een live-album uit te brengen. Vanwege technische problemen kwamen ze op de plank terecht, al circuleren de opnames al decennialang in het grijze circuit. Nu is er dan een officiële release, waarbij gekozen is voor de show van de tweede avond. Het laat horen dat The Who, twee jaar voor het legendarische Live At Leeds, een ongelofelijk opwindende liveband was. Summertime Blues, Can’t Explain, Happy Jack en I’m A Boy worden gespeeld door een groep die smijt met energie, zelfs aan het eind van een slopende Amerikaanse tournee. De gerestaureerde opnames klinken beter dan de bootlegs waar we het tot voor kort mee moesten doen, maar de sound is nog altijd rauw, wat de muziek absoluut ten goede komt. Het album is dan ook een reeks van hoogtepunten. Van de perfecte uitvoering van de mini-opera A Quick One tot de ruim dertig minuten durende versie van My Generation, waarin zelfs thema’s van pas later verschenen songs in verwerkt zijn. En dan zijn er nog zelden gespeelde nummers als Fortune Teller, Tattoo en Relax. De iconische status van Leeds is nog altijd niet in gevaar, maar als zeldzaam opwindend live-album komt Fillmore heel dicht in de buurt.
1 Reactie
Mooie review. Inderdaad. Wat een ongelooflijk energieke, vette, ruige en harde rockband was the Who. Toen al. Fijn dat deze opnamen mooi gerestaureerd uitgekomen zijn. Heb de 3 dubbel LP. Prachtige cover en heerlijk 3x een plaat omdraaien. 1968. Mooi toch.