Je moet het Uriah Heep nageven dat men na bijna vijftig jaar nog steeds niet op gemakzuchtige routine valt te betrappen. De platen die de groep onder leiding van veteraan Mick Box dit decennium het licht heeft laten zien, zijn in menig opzicht zelfs consistenter van kwaliteit dan de als klassiekers bijgezette albums uit de seventies. Echt zwakke songs zul je nauwelijks aantreffen op de cd’s die dit Britse betoninstituut sinds Wake The Sleeper (2008) heeft uitgebracht. Ook Living The Dream kent geen noemenswaardige inzinkingen. Er wordt wederom gemusiceerd met een gedrevenheid die je van hongerige jonge honden verwacht. De orgel- en gitaarduels van Phil Lanzon en Box, die andermaal legio toonkleurtjes aan zijn vertrouwde wah-wahpedaal ontlokt, houden de spanning er continu in. Met ambitieus gestructureerde songs als It’s All Been Said en het meer dan acht minuten durende Rocks In The Road hebben ze ook weer een paar toekomstige live-favorieten aan het repertoire toegevoegd.
Meer over
0 Reacties