Recensie Talkin’ Blues

Wat is de muzikale nalatenschap van Harry Muskee? Dat is de centrale vraag in de documentaire van Jan Douwe Kroeske die precies tien jaar na de dood van de zanger uitgezonden wordt. Om daar een antwoord op te krijgen, interviewde hij onder anderen weduwe Douwina Oosterhof, de leden van DeWolff, zangeres Meral Polat, zanger/gitarist Erwin Nyhoff, jeugdvriend en bluesliefhebber Johan Derksen en Golden Earring-zanger Barry Hay.

De gesprekken worden afgewisseld met muziek. Veel archiefbeelden van Cuby, al dan niet met zijn Blizzards. Minstens zo mooi zijn de impressies van de 2 Meter Sessies van DeWolff, Meral Polat en Anne-Fay Kops, die hun heel eigen draai geven aan respectievelijk Distant Smile, So Many Roads en Somebody Will Know Someday. Zoals het ook een genoegen is om op een swingende versie van Window Of My Eyes door Barry Hay en JB Meijers getrakteerd te worden.

Oprechte bewondering

Terug naar de vraag: leeft Cuby nog voort? De vinylconnaisseurs van DeWolff kenden Cuby + Blizzards vanzelfsprekend al. Ze spreken met een oprechte bewondering over de band, waarbij de naam van meestergitarist Eelco Gelling valt. Erg mooi is ook het verhaal van de Turks-Koerdische zangeres Meral Polat, voor wie Harry Muskee juist een grote onbekende was. Ze zwichtte echter meteen voor de pure emotie in diens stem. Het mooiste moment in Talkin’ Blues is toch het volschieten van manager Jan Lagendijk, als hij vertelt over Cuby’s betrokkenheid bij het lot van de zwarte Amerikanen. Talkin’ Blues verwijst verder naar het Holland International Blues Festival, dat sinds 2016 in Cuby’s voormalige thuishaven Grolloo gehouden wordt. Er draait momenteel een theatervoorstelling met blueszanger en gitarist Erwin Nyhoff in de hoofdrol: Muskee – So Many Roads. Het antwoord kan niet anders zijn dan een volmondig: ja, Harry Muskee leeft voort in veel harten, liedjes en initiatieven.

Illusie aan flarden

De bewondering die de zanger in Talkin’ Blues ten deel valt, contrasteert wel een beetje met de nukkige nuchterheid waarmee de oer-Drent behept was. Gelukkig is er dan altijd Johan Derksen nog. Hij maakt met een zichtbaar genoegen korte metten met de overlevering dat Muskee, verscheurd door liefdesverdriet, op een witte kei in het desolate Drentse landschap Window Of My Eyes uit zijn pen wrong. Inmiddels een bedevaartsoord. In werkelijkheid schreef ‘Cuby’ het in Zaandam, in de pauze van een optreden. Een illusie aan flarden, maar het brengt alles wel mooi in evenwicht.

Talkin’ Blues wordt 26 september uitgezonden door NPO2 Extra
Foto: Rudy Leukfeldt