De vier Noorse dames van Katzenjammer bezoeken ons land vaak en graag. “Hier is het allemaal begonnen”, aldus Anne Marit Bergheim.
Katzenjammer heeft een speciale band met Nederland, hier is het namelijk allemaal begonnen. Bergheim: “We speelden in januari 2009 tijdens Eurosonic in Groningen” – ze heeft deze plaatsnaam goed onder de knie en de uitspraak lijkt dan ook op die van een Nederlandse – “Dat was ons eerste grote concert in een Europees land buiten Noorwegen.”
Drie jaar en een tweede album verder is de band tussen de dames nog altijd goed, vindt Bergheim. “We zijn nu eigenlijk meer als zussen dan als vriendinnen. We brengen dan ook meer tijd met elkaar door dan de meeste echtparen.” Dat betekent dus dat ook discussies niet uitblijven. “Dat is alleen maar gezond. Als je met zo’n creatief proces bezig bent, uit je je gevoelens en dan ontstaan er onderling soms spanningen. Ik meen dat frictie goed is voor de ontwikkeling van een band.”
Debuutalbum Le Pop verscheen in 2008 en werd goed ontvangen door critici. De groep viel op dankzij energieke liveshows en knap in elkaar gezette songs als A Bar In Amsterdam. “Met vier verschillende persoonlijkheden ontstaat er al snel een discussie over hoe je een opvolger maakt voor het eerste album, maar verder voelden we geen enorme druk om Le Pop te evenaren of te overtreffen.”
Visuele groep
Een van de opmerkelijkste tracks op het tweede album A Kiss Before You Go is een cover van de Genesis-hit Land Of Confusion. “We wilden zoiets gewoon eens proberen”, onderbouwt Bergheim, “Volgens mij is het ons aardig gelukt om daar iets bijzonders van te maken, het is zo anders dan het origineel. Veel mensen zullen er verrast door zijn. We zijn dol op Genesis, zowel in de periode met Peter Gabriel als de tijd met Phil Collins als leadzanger. Dat zijn eigenlijk twee totaal verschillende bands, maar het bleef een hele visuele groep. Dat proberen wij ook te zijn. We hebben nog geen compliment gehad van Phil Collins over onze versie. Zou wel leuk zijn!”
Dat Katzenjammer door ongelooflijk veel artiesten, bands en genres beïnvloed werd, mag bij het beluisteren van een divers album als A Kiss Before You Go duidelijk zijn. Zelfs Metallica was van invloed op een van de tracks, hoewel amper herkenbaar. “Lady Marlene was oorspronkelijk een versie van Master Of Puppets. Solveig (Heilo) werkte een paar jaar geleden al aan een pianoversie en de anderen waren onder de indruk. Uiteindelijk werd het een compleet ander nummer.”
Over haar favoriet op het album moet Bergheim even nadenken. “Ik denk dat ik dan voor Cocktails And Ruby Slippers ga, want dat is een energiek lied en weer iets heel anders dan de rest. Er zitten allerlei Beatles- en Beach Boys-verwijzingen in en ik houd erg van die bands.”
De zoon van de legendarische Frank Zappa, Dweezil, levert een gastbijdrage aan het lied Gypsy Flee. “Onze co-producer Mike Hartung is net als wij een groot Zappa-fan en hij was Dweezils buurman”, vertelt Bergheim enthousiast. “Ze zijn vrienden gebleven en toen we hem vroegen een lied op te nemen met ons, plugde hij zijn gitaar in en speelde zijn gedeelte in één keer. We waren diep onder de indruk.”
Tekenfilms
Behalve muziek halen de meiden van Katzenjammer ook inspiratie uit tekenfilms. “Tim Burton’s Nightmare Before Christmas is een vaak terugkerende invloed, met al die op graven dansende skeletten. Ik blijf cartoons kijken. Zo ben ik nog altijd een groot fan van Tom & Jerry. Voor ons is het heel belangrijk om het kind in onszelf levend te houden. Daarom blijft ook de muziek uit onze jeugd ons beïnvloeden.”
Wat Katzenjammer behalve de jeugdigheid zo op doet vallen, is de enorme veelzijdigheid aan instrumenten. “We zijn echt niet bang om van alles te proberen. Veel van de instrumenten die we oppakken hebben we nooit eerder bespeeld, maar we gebruiken zo’n instrument toch omdat we nou eenmaal van dat specifieke geluid houden.” Op het podium moet dat wisselen van instrumenten haast wel eens mis gaan, zou je zeggen, maar dat valt volgens Bergheim wel mee. “Het is niet zo moeilijk om bijvoorbeeld meerdere snaarinstrumenten te spelen. Sommige nummers hebben we al zo’n honderd keer gespeeld, dus het is ook wel een beetje routine geworden.”
De komende tijd heeft de band een vol tourschema. “Het is uitdagend, want we zien onze familie en vrienden maar weinig. Ik herinner me er altijd aan dat we enorm bevoorrecht zijn, onze dromen zijn uitgekomen. Die verloren tijd met dierbaren maken we wel goed als we oud zijn.” Maar hoe zal een band die probeert zo jeugdig te blijven tegen die tijd klinken? “Ik heb eerlijk gezegd geen idee”, zegt Bergheim. “Misschien doen we in de toekomst wel allerlei experimenten met elektronica. Als we dat willen, doen we dat gewoon. We plannen niets.”
0 Reacties