De succesperiode van Guns N’ Roses besloeg dan misschien slechts een paar jaar, de vandaag 59 geworden frontman Axl Rose en de zijnen wisten in die korte periode zowel fans als critici regelmatig fors voor het hoofd te stoten. En zelfs het meest recente, niet bijster succesvolle Chinese Democracy zorgde voor wat gedoe. Een overzicht van de tien meest controversiële liedjes uit het repertoire van de groep die ooit bekendstond als ‘The Most Dangerous Band In The World’.
10. My World (1991, afkomstig van het album Use Your Illusion II)
My World is niet zozeer controversieel vanwege de tekst, het probleem ligt ‘m meer in het feit dat a) de muziek klinkt alsof de band een berg computers van de trap heeft laten vallen en b) Axl een poging doet om – slik – te rappen. Daar slaagt hij niet bijster goed in. Enige pluspunt: het nummer duurt nog geen anderhalve minuut, waardoor de schade nog binnen de perken valt.
9. Right Next Door To Hell (1991, afkomstig van het album Use Your Illusion I)
Altijd pijnlijk als een song gebaseerd is op een waargebeurde ruzie. In het geval van Right Next Door To Hell betreft het een behoorlijk heftige burenruzie tussen Axl Rose en ene Gabrielle Kantor, een dame die er zelfs voor zorgde dat Rose gearresteerd werd nadat hij haar met een wijnfles tegen het hoofd zou hebben gemept. Axl ontkende luidkeels, Kantor zou ‘slechts’ een idiote geobsedeerde fan zijn, maar hij nam het blijkbaar wel serieus genoeg om er een liedje over te schrijven.
8. Rocket Queen (1987, afkomstig van het album Appetite For Destruction)
Rocket Queen, van het onvolprezen debuut Appetite For Destruction, is een ruim zes minuten doordenderend rockmonster waarin Axl zijn liefde voor een zekere Barbi Von Greif uitgebreid uit de doeken doet. Maar dat vond onze roodharige vriend blijkbaar niet genoeg, want de opname wordt aangevuld met een berg seksgeluiden, waardoor het draaien van het betreffende nummer in menig huiskamer voor rode oortjes (en rondzwaaiende deegknuppels van moeder de vrouw) moet hebben gezorgd.
7. Mr. Brownstone (1987, afkomstig van het album Appetite For Destruction)
Niet alleen seks is een fijn onderwerp op Appetite For Destruction, ook het drugsgebruik van de bandleden komt uiteraard aan de orde. Het meest duidelijk gebeurt dat in Mr. Brownstone, een goeddeels door gitaristen Slash en Izzy Stradlin geschreven nummer over de worsteling van de mannen met heroine: ‘I used to do a little but a little wouldn’t do it/So the little got more and more’. Feitelijk een liedje over de gevaren van drugsgebruik dus, maar puriteins Amerika sprak er uiteraard schande van.
6. Chinese Democracy (2008, afkomstig van het album Chinese Democracy)
Sowieso is het hele album Chinese Democracy controversieel, al is het alleen maar omdat van de originele leden alleen Axl nog meedoet en omdat de band er ongeveer 200 jaar op heeft gedaan om het schijfje af te ronden. Daarnaast was de Chinese regering niet bijzonder blij met de kritiek op China die door de tekst heen zou sijpelen, hoewel Axl meerdere malen heeft gemeld dat het nummer wat hem betreft niet pro of contra-China is. Maar goed, Rose bleek al eerder in zijn carrière niet helemaal goed begrepen te worden, zo zul je verderop in dit stuk lezen…
5. Back Off Bitch (1991, afkomstig van het album Use Your Illusion I)
Dat geldt overigens niet voor de tekst van het goedgetitelde Back Off Bitch, want tekstregels als ‘Back off, back off bitch/Down in the gutter dyin’ in the ditch/You better back off, back off bitch/Face of an angel with the love of a witch’ zeggen genoeg. Haatdragend, bijtend, naar, vrouwonvriendelijk: typisch Axl dus, en weer een aanleiding voor boze meutes fatsoensrakkers om de hooivorken en fakkels erbij te pakken.
4. Get In The Ring (1991, afkomstig van het album Use Your Illusion II)
Over haatdragend gesproken: Get In The Ring is misschien wel het beste voorbeeld van Axls ietwat kinderachtige reactie op kritiek. Het is een furieuze tirade richting een aantal journalisten die de band negatief gerecenseerd hadden – en onze fijne vriend was niet te bang om namen te noemen. O.a. Mick Wall van het muziekblad Kerrang! en Bob Guccione, Jr. (Spin) werden verzocht om eens gezellig met Rose te sparren in de boksring, maar toen Guccione aangaf daar graag op in te gaan, is het er nooit van gekomen. Was toch leuk geweest…
3. Used To Love Her (1988, afkomstig van het album G N’ R Lies)
Mensen die eind jaren tachtig het album G N’ R Lies kochten vanwege de gevoelige hit Patience kregen vast en zeker de schrik van hun leven toen ze een paar andere tracks op die plaat hoorden. Used To Love Her was daar zeker een van, dankzij tekstregels als ‘I used to love her but I had to kill her/I had to put her six feet under/And I can still hear complain’. Volgens Slash gaat het nummer niet over een ex van een van de bandleden, maar over Axls hond… Uiteraard!
2. Look At Your Game Girl (1993, afkomstig van het album The Spaghetti Incident?)
Dit nummer is niet eens echt controversieel vanwege de muziek of tekst, maar puur door de componist ervan: sekteleider Charles Manson, die de song in 1967 opnam voor zijn debuutalbum Lie: The Love And Terror Cult. Axl nam de cover op met hulp van toetsenman Dizzy Reed en gitarist Carlos Booy, aangezien de rest van de band absoluut niet wilde meewerken en ook woest was dat het nummer überhaupt op The Spaghetti Incident? terechtkwam.
1. One In A Million (1988, afkomstig van het album G N’ R Lies)
Met afstand het meest controversiële Guns N’ Roses-nummer en misschien wel een van de meest schokkende songs van een grote band ooit. ‘Immigrants and fagots they make no sense to me/They come to our country and think they’ll do as they please/Like start some mini-Iran or spread some fucking disease.’ Of wat te denken van ‘Police and n*****s, that’s right/Get outta my way/Don’t need to buy none of your gold chains today.’ Zomaar een paar van de gewaagde volzinnen die Axl snerend aan zijn publiek toevertrouwt in One In A Million, dat muzikaal (vooral akoestische gitaren) nog bedrieglijk liefjes klinkt. Op de cover van G N’ R Lies verontschuldigde Axl zich al (“This song is very simple and extremely generic or generalized, my apologies to those who may take offense”), maar in de maanden en zelfs jaren na de release van het album heeft hij zich talloze malen moeten verdedigen tegen beschuldigingen van racisme en homohaat. In 1992 meldde hij in een interview: “Het was een manier om mijn woede te uiten over hoe kwetsbaar ik me voelde tijdens bepaalde situaties in mijn leven. Maar het is niet het soort liedje dat ik nu nog zou schrijven.” Al doende leert men, zullen we maar zeggen…
Foto Guns N’ Roses in Ahoy (2012): Luuk Denekamp
0 Reacties