De ultieme playlist van ’77 punk

In Lust For Life vind je maandelijks de rubriek De Playlist, waarin bekende muzikanten een afspeellijst met tien songs van hun favoriete artiest maken. Op lflmagazine.nl stellen medewerkers van LFL wekelijks hun tien favoriete songs van een artiest/band of genre samen. Vandaag: bureauredacteur Jelle Jansen over punk uit 1977.

Wanneer en door wie punkrock nou precies uitgevonden werd, is decennia later nog altijd voer voor discussie. Feit is echter dat het genre in 1977 explodeerde en het mondiale muzieklandschap drastisch en onomkeerbaar omwroette. De rockdinosauriërs met hun ellenlange, virtuoze solo’s die tot dan toe aanbeden werden, moesten veelal in één klap hun plek in de spotlights afstaan aan jonge, kortgewiekte bands die aan vier akkoorden en een paar minuten genoeg hadden om hun boodschap van onvrede en rebellie uit te spuwen. Omdat het over een paar weken precies veertig jaar geleden is dat punk de ingesuste muziekwereld zo bruut wakker schopte, kies ik ervoor om de regels van deze playlist-serie (geheel in de punktraditie) aan mijn laars te lappen en hem niet aan slechts één enkele artiest te wijden. In plaats daarvan vulde ik hem met 10 persoonlijke favorieten uit het magische punkjaar 1977. En nee, Sex Pistols komt daar niet in voor.

10. Cock Sparrer – Runnin’ Riot

Hoewel Cock Sparrer voornamelijk bekendstaat als een van de vaandeldragers van het begin jaren tachtig ontstane subgenre Oi! (arbeiderspunk), werd de band reeds in 1972 opgericht. Platenmaatschappij Decca probeerde mee te liften op de punkhype van ’77 en bracht deze eerste single uit –  maar liet de band als een baksteen vallen toen commercieel succes uitbleef. Cock Sparrer viel uiteen, maar pakte een aantal jaren later de draad weer op.

9. Buzzcocks – Orgasm Addict

Waar veel genregenoten het van rebellie en agressie moesten hebben, tapte Buzzcocks al vanaf het prille begin uit een iets ander vaatje. De teksten handelde veelal over onderwerpen als liefde en lust en de liedjes bevatten ijzersterke popmelodieën. Het een jaar later verschenen Ever Fallen In Love… (With Someone You Shouldn’t’ve) is natuurlijk het bekendste nummer van de Britse band, maar met deze debuutsingle gaven de mannen al direct een uitstekend visitekaartje af. Vanwege de schunnige tekst werd het nummer echter wel geboycot door de BBC.

8. The Heartbreakers – Born To Lose

Gitarist Johnny Thunders had in dienst van de New York Dolls al aardig met punk gepionierd, maar hij perfectioneerde die werkwijze met zijn eigen band The Heartbreakers. De Amerikaanse groep kwam niet verder dan één album en een handvol singles, maar die groeiden wel stuk voor stuk uit tot klassiekers. Overigens bleek de tekst enigszins profetisch; Thunders overleed in 1991 aan de gevolgen van een overdosis.

7. Slaughter & The Dogs – Cranked Up Really High

Deze allereerste single van het uit Manchester afkomstige Slaughter And The Dogs was met zijn venijnige zang en pompende baswerk meteen een voltreffer. Dat ontging ook (opnieuw) platenmaatschappij Decca niet en zij duwden de band subiet een contract onder de neus. Bij dat label verscheen een jaartje later dan ook het steengoede debuutalbum: Do It Dog Style.

6. X-Ray Spex – Oh Bondage Up Yours!

‘Some people think little girls should be seen and not heard/But I think: Oh bondage! Up Yours!’ X-Ray Spex-zangeres Poly Styrene liet op deze eerste single in niet mis te verstane woorden weten geen katje te zijn om zonder handschoenen aan te pakken. Een krachtig statement, verpakt in een nog altijd geweldige song. Met nota bene een hoofdrol voor de saxofoon.

5. Ramones – Rockaway Beach

Met hun zelfgetitelde debuutplaat hadden de Ramones in 1976 al een mokerslag uitgedeeld door een van de allereerste echte punkrockalbums uit te brengen. Op de een jaar later verschenen albums Leave Home en Rocket To Russia stak de band mijns inziens echter in nóg grotere vorm, met het nog altijd onweerstaanbare Rockaway Beach als voornaamste bewijs dat je echt niet meer dan drie akkoorden nodig hebt om een song met eeuwigheidswaarde te schrijven.

4. The Jam – In The City

Voordat Paul Weller zijn geluk beproefde met The Style Council en daarna het solopad verkoos, maakte hij deel uit van The Jam. De groep bediende zich handig van het nieuwe punkgeluid, maar versneed dit meer en meer met invloeden uit allerlei andere genres. In vergelijking met veel tijdgenoten klinkt The Jam op deze eerste single dan ook een stuk gelikter, maar dat doet niets af aan het feit dat In The City tot het allerbeste van dat jaar behoort.

3. The Damned – Neat Neat Neat

Eigenlijk had hier natuurlijk New Rose moeten staan, maar helaas werd dat nummer reeds in 1976 uitgebracht. Niks aan de hand, want zeker in de eerste bestaansjaren van de band was bijna alles wat The Damned uitbracht keihard raak. Dat geldt dus ook voor deze tweede single, die bijna veertig jaar na dato nog niets aan kracht en impact heeft ingeboet.

2. The Clash – Career Opportunities

Tja, Sex Pistols heb ik dan misschien niet opgenomen in dit lijstje, maar om The Clash kan ik met geen mogelijkheid heen. De band rond de in 2002 overleden zanger/gitarist Joe Strummer geldt immers nog steeds als een van de aartsvaders van de punkrock – en Career Oppurtunities bewijst waarom: uptempo, catchy en opruiend. Stiekem nog net ietsje beter dan klassieker White Riot.

1. Dead Boys – Sonic Reducer

‘I don’t need anyone, don’t need no mom and dad/Don’t need no pretty face, don’t need no human race/I got some news for you, don’t even need you too’. Er zijn weinig teksten die het rebelse punkgevoel zó goed samenvatten als de openingszinnen van Sonic Reducer van Dead Boys. Tel daar nog het dreigende gitaarwerk, de stampende drums en de maniakale vocalen van frontman Stiv Bators bij op en je hebt een punksong die niet alleen in 1977 insloeg als een bom, maar ook vandaag de dag de ramen nog doet trillen.

Foto: Adrian Boot