Frank Boeijen in Patronaat

Een van de allermooiste liedjes uit zijn oeuvre schreef Frank Boeijen voor iemand anders, al zette hij het later ook op zijn eigen repertoire. Zonder Woorden. Liesbeth List beleefde er in 1994 een ‘comeback’ mee. En afgelopen zaterdag was het een van de hoogtepunten van het concert dat Boeijen samen met gitarist Ger Hoeijmakers voor dertig mensen in het Haarlemse Patronaat gaf.

Nadat half oktober bepaald werd dat theaters en concertzalen nog maar dertig bezoekers mochten toelaten, sloten heel veel podia hun deuren en vonden de meeste artiesten van naam het niet meer doenlijk om daarvoor in de auto te stappen en het halve land door te rijden. Zo niet het Haarlemse poppodium Patronaat, waar men besloot zo lang door te gaan met het uitnodigen van muzikanten als maar mogelijk was. Een ook Frank Boeijen voelde zich niet te groot of te goed om voor een paar handen vol luisteraars te spelen – hoewel hij zich begin september nog had ingesteld op een honderdtal per optreden. “Muzikanten moeten spelen. En voor publiek. Dat is mijn drijfveer”, zei hij afgelopen week in een interview.

Dat is stoer van Patronaat. En stoer van Boeijen. Het grote concertvuur mag dan even gedoofd zijn, het is belangrijk dat er een waakvlam blijft branden. En natuurlijk zijn er talloze aanstormende en jonge talenten die daar graag aan bijdragen. Maar het is waardevol – essentieel zelfs – dat daar ook routiniers als Frank Boeijen met een carrière van meer dan veertig jaar tussen zitten. Artiesten die doorgaans schouwburgen uitverkopen. En op de vraag wanneer hij voor het laatst voor een publiek van dertig mensen had gestaan, antwoordde de zanger in voornoemd interview: “Dat moet meer dan veertig jaar geleden zijn. Eind jaren zeventig. Toen ik nog met het duo Boeijen & Pennings in cafés in en rond Nijmegen speelde.”

Warmdraaien
Boeijen speelt in Haarlem in twee dagen in totaal vier shows voor dertig mensen. Lust For life Magazine is bij de allereerste aanwezig en het is wel degelijk te merken dat het de allereerste is. De openingssong Nijmegen Bij Zonsondergang klinkt toch wat aarzelend. Van het nummer De Verlaten Stad, dat de zanger afgelopen voorjaar schreef tijdens de lockdown, wordt alleen de tekst voorgelezen. Dat is jammer, want het is een mooi liedje. Dus waarom niet gezongen? En tijdens de ruim 35 jaar oude hit Kontakt is het duo hoorbaar nog steeds aan het warmdraaien. Maar dan, met het nummer Donkerblauw van het altijd wat ondergewaardeerde album As uit 2006, komt het omslagpunt.

Zonder Woorden is al genoemd. Het bekende en eveneens solo uitgevoerde Zeg Me Dat Het Niet Zo Is doet de rillingen over de rug lopen. En dat geldt ook voor De Ontmoeting – als Hoeijmakers er weer als tweede gitarist bij gekomen is. In de duobezetting is Boeijen beter verstaanbaar dan ooit tevoren. En ja, hij zingt echt ‘hart’ en geen ‘haar’. Natuurlijk blijft zijn zang altijd wat gezwollen. Maar dat is nu net wat Frank Boeijen Frank Boeijen maakt. Hem verwijten dat hij gezwollen zingt is zoiets als een olifant verwijten dat die een slurf heeft.

Gerijpt
In de finale zitten een paar Boeijen Groep-klassiekers die iedereen in de massaal meegezongen arena- en festivalversies kent: Zwart Wit, De Verzoening en Kronenburg Park. De zanger schreef ze ooit, meer dan drie decennia geleden, in zijn eentje met een akoestische gitaar op de rand van z’n bed. En in die uitvoering laat hij ze ook nu weer horen – nou ja, bijna dan. Want de jaren hebben wel voor wat meer souplesse gezorgd.

De toegift Vaderland – ‘bekrompen land, klompenland’ – lijkt op de een of andere manier te tintelen van urgentie en actualiteit. Het dateert uit 1997, zoals bijna al het repertoire deze avond uit de jaren tachtig en negentig komt. Terwijl juist de afsluitende blues Rond & Rond uit 2006 laat horen hoezeer Boeijen zich sindsdien ontwikkeld heeft en gerijpt is: ‘Je neemt iemand op in je midden/Je weet dat de dag komt van afstand, van afscheid/Zoals het leven zelf je binnen laat/Om je later weer te laten gaan’. Eén of twee songs van zijn meest recente album Palermo waren welkom geweest. Maar dat is ook het enige wat er op dit bijzondere optreden aangemerkt kan worden.

Frank Boeijen in Patronaat
Gezien op 31 oktober 2020
Foto: Károly Effenberger