Huntenpop 2014 – Festivalverslag

Wat in 1990 begon als een kleinschalig dorpsfeest met onder meer Normaal in het buurtschap Varsselder-Veldhunten in de Gelderse Achterhoek, is 24 jaar later uitgegroeid tot een breed opgezet popfestival met in totaal zo’n veertig binnen- en buitenlandse acts in vijf grote tenten in de buurt van de DRU Cultuurfabriek in Ulft.

Als gevolg van de regenval van de afgelopen dagen was het festivalterrein, normaal een groene weide, veranderd in één grote modderpoel, waardoor het erg lastig was om je zonder rubberlaarzen te verplaatsen. Zonder zulke laarzen was het vrijwel onmogelijk om alle vijf tenten plus het randgebeuren (markt, kermisattracties, bars en eettentjes) te bezoeken. Voorgaande jaren was het altijd erg druk op het hele terrein, maar dit was nu echt niet het geval. Men zocht duidelijk de tenten op. Toch zijn er volgens de organisatie niet minder mensen op Huntenpop afgekomen dan vorig jaar, namelijk iets minder dan 20.000 over beide dagen.

Het was een uitstekend besluit om het openluchtpodium (de mainstage) te vervangen door een heel grote tent, want je stond in elk geval bij alle podia droog – al was het in elke tent zompig en modderig. Zeker voor de mensen met een lichamelijke en verstandelijke beperking die er waren (onder het motto HuntenDWARSpop) zal het moeilijk geweest zijn, want hoewel er rijplaten waren neergelegd vanaf de hoofdingang, zag je die vanaf de muntenkassa’s ineens niet meer… en kom dan maar eens in een rolstoel naar je favoriete band!

Zoals de laatste jaren gebruikelijk was de vrijdagavond vooral een feest der herkenning, want op Kraantje Pappie en enkele dj’s na waren het uitsluitend coverbands die optraden, van o.a. AC/DC, Coldplay, Snow Patrol, U2 en Foo Fighters. Het programma was ook de dag erna voor elk wat wils, met voornamelijk Nederlandse bands en maar enkele buitenlandse acts. Ook een flink aantal regionale (Achterhoekse) bands, zoals Deanmoore, Mystic Gemini, The Bruurkes en Villa Zeno, kwam langs. De grootste publiekstrekker was Guus Meeuwis, die met zijn zevenkoppige band al om drie uur de grote tent op z’n kop zette met zijn meezingers. Daar speelden ook onder meer Vandenberg’s MoonKings, De Jeugd Van Tegenwoordig en de band die dit jaar op vrijwel elk Nederlands festival te zien is: Kensington. Een jaar geleden speelde deze groep nog in de kleinere 3FM Serious Talent Stage.

In die 3FM tent kon je genieten van bijvoorbeeld Dudettes, Douwe Bob, de haast onvermijdelijke Jett Rebel en de mannen van DeWolff, waarvan alleen drummer Luka (nog?) geen volle baard heeft. In een van de andere tenten kon je kijken en luisteren naar Birth Of Joy, gevolgd door de Engelse soulvolle blueszangeres Jo Harman – die er niet alleen wonderschoon uitziet, maar ook geweldig kan zingen – begeleid door haar band The Company. Naast songs van haar debuutalbum Dirt On My Tongue zong ze ook een prachtige cover van Bobby ‘Blue’ Blands Ain’t No Love In The Heart Of The City. Binnenkort lees je op deze site een interview met Harman, die afgelopen weekend tijdens de British Blues Awards werd uitgeroepen tot beste zangeres.

Tijdens de soundcheck was al duidelijk dat Therapy? een flinke heavy sound heeft. De Noord-Ierse band onder leiding van gitarist-zanger Andy Cairns bracht een set vol heerlijk harde en snelle riffs. Omdat bassist Michael McKeegan net vader is geworden, werd hij vervangen door Herb Magee van de band La Faro. Drummer Neil Cooper was gelukkig wel van de partij en de niet bij naam genoemde gitaarroadie speelde regelmatig een partijtje mee, gewoon zichtbaar voor het publiek. Cairns zong, terwijl inmiddels buiten de zon scheen, spontaan het bekende Singing In The Rain, nadat hij het publiek complimenteerde voor hun komst ondanks de regen en modder.

Deze 25ste editie van Huntenpop was de laatste waaraan medeoprichter Walter Hendrixen meewerkte, want hij besloot dat het nu voor hem genoeg was en stopt met zijn werkzaamheden voor het festival. Benieuwd wat de editie van 2015 gaat brengen!

Gezien op 22 en 23 augustus 2014
Foto’s: Harry Pater en Dave van de Schuur (Jett Rebel en Kensington)