King Gizzard & The Lizard Wizard in Brabanthallen (live-recensie)

king-gizzard-press

De meeste artiesten vullen op een tournee de setlist aan met songs van het nieuwste album. Andere pakken het iets groter aan en maken hun tour visueel of thematisch onderscheidend ten opzichte van de vorige. En dan heb je nog King Gizzard & The Lizard Wizard: die toeren doodleuk met drie shows tegelijkertijd. De speciaalste daarvan streek vrijdag neer in Den Bosch.

Het immer rusteloze King Gizzard reist door Europa met een rock & roll-show, een raveshow en een orkestshow. De eerste twee kennen we al enige tijd van de Australiërs-met-machtige-livereputatie, al dan niet in de mix. Rock & roll-gebeuk kan dan zomaar ontaarden in een psychedelische techno-jam. Maar spelen met een orkest? Dat is nieuw voor de hagedismannen.

Echo’s van ELO

De orkestrale set volgt logisch op Phantom Island. Het 27ste studioalbum verscheen in juni en daarop gaven de steeds in nieuwe muzikale windrichtingen varende eilandbewoners zich voor het eerst over aan symfonische rock. Zoals ik destijds in Lust For Life 153 schreef: denk echo’s van ELO, maar dan subtieler georkestreerd.

In de MAINSTAGE van Brabanthallen zien zo’n zesduizend mensen hoe in het eerste uur Phantom Island integraal wordt gespeeld. Van de fraaie titeltrack tot het door bandlid Joey Walker aan zijn jarige dochtertje opgedragen Grow Wings And Fly. Dat gebeurt met de band voorop en daarachter een twintigkoppig orkest onder leiding van Chad Kelly. De Australische dirigent is erbij tijdens de gehele Phantom Island Orchestral Tour, inclusief de vier Europese shows in Londen, Parijs, Den Bosch en Gdańsk.

Van Beethoven naar Gizzverse

Voor Sinfonia Rotterdam is dit een eenmalig uitstapje: het kamerorkest strijkt en blaast normaal klassiekers van Beethoven, Mozart en Rossini en wandelt nu zomaar de Gizzverse binnen. Dat doen ze met zichtbaar plezier en met een dusdanige kwaliteit dat alles ongeveer zoals op plaat klinkt. Het spel van de band en dat van Sinfonia Rotterdam is in balans, zonder rare uitschieters. De meerwaarde van het orkest is vooral dat alles klopt ten opzichte van de studio-opnames, wat tegelijkertijd ervoor zorgt dat van goede spanning geen sprake is.

 Dat is anders in het tweede deel van de set, als Chad Kelly en Sinfonia Rotterdam terugkeren na een kwartier pauze waarin King Gizzard op eigen kracht door jamt met Evil Death Roll. De eerste crowdsurfers worden tijdens de uitgesponnen versie van het Nonagon Infinity-nummer gespot, de remmen zijn los. Hierna wordt het spannend: waar Phantom Island-songs met orkest hóren te worden gespeeld, daar krijgen nu andere tracks uit de lijvige KGLW-catalogus een okestbewerking.

Orkestrale glam-boogie

Wat opvalt is dat het tempo omhoog gaat. King Gizzard had veilig kunnen kiezen voor songs uit de discografie die wat logischer aansluiten bij de rustige sound van het melodieuze Phantom Island, maar gaat zoals verwacht voor het avontuur. Veel interessanter is het om je af te vragen wat een orkest doet met de jazzrock van The River (met kleine knipoog naar AC/DC’s Thunderstruck), de progrock van Crumbling Castle en de glam-boogie van This Thing.

Het eerlijke antwoord: het orkest voegt vooral op detailniveau iets toe. Het is voor fijnproevers waardevol, maar in de Brabanthallen is de hoogste mate van concentratie er na het eerste uur wel af. Mensen zijn nu in de stemming om los te gaan op de hardere, ruigere kant van de band, en worden op hun wenken bediend, misschien nog wel het meest met de muurharde metaltracks Mars For The Rich en Dragon.

Op de momenten waarop de luidheid zegeviert, moet je echt je best doen om met je ogen dicht nog te horen dat er een orkest meespeelt. Dus ja, het tweede deel van de avond had cynisch gezegd ook zonder orkest gekund. Al schittert Sinfonia Rotterdam zo nu en dan wel degelijk, vooral op de momenten dat de luidheid kortstondig wegebt.

Buitengewoon hechte fanbase

King Gizzard onderstreept in de Brabanthallen – 24 uur na hun raveshow in het Tilburgse 013 – ongeëvenaard in veelzijdigheid te zijn. Door die onderscheidende factor hebben ze zo’n buitengewoon hechte fanbase, die alle albums luistert (ook als dat er vijf in één kalenderjaar zijn), bij alle tours van de partij is en dan vaak alle songs kan meezingen.

Ja, dan voelt het als een traktatie om je favo band met een heus orkest opgediend te krijgen. Je ontgrendelt weer een nieuwe ervaring binnen de almaar uitdijende Gizzverse. En als per definitie nerdy fan van deze band is dat precies wat intens gelukkig maakt.

King Gizzard & The Lizard Wizard in MAINSTAGE Brabanthallen, Den Bosch
Gezien op vrijdag 7 november 2025
Persfoto King Gizzard & The Lizard Wizard: Marclay Heriot

0 Reacties

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *