Kraftwerk op Paleis Soestdijk (live-recensie)

Een van de twee meest invloedrijke bands ooit, op een mooie zomeravond op het bordes van de oude koningin in Soestdijk. Wat zou je nog meer kunnen wensen? Niets, eigenlijk; zelfs de organisatie was koninklijk. De avond met Kraftwerk was behoorlijk vreemd, dat wel, maar ook bijzonder, zoals verwacht.

Toen deze Duitsers destijds optraden in het Londense Tate Modern en het MOMA in New York, werd dat gezien als een bevestiging van het ‘Gesamtkunstwerk’ Kraftwerk. Muziek, vormgeving, decor en ook filosofie en maatschappelijke betrokkenheid komen samen in een enkele ervaring. Wat betekent het dan dat de band optreedt bij een voormalig koninklijk paleis? Het is een bevestiging dat we hier te maken hebben met ‘royalty’, het is niet voor niets dat onder andere NME Kraftwerk een van de twee meest invloedrijke bands ooit noemde, met een groep uit Liverpool.

Bij aanvang weten we wat we deze avond gaan zien: vier lessenaars met evenveel mannen erachter, gekleed in een bodysuit met lichtgevende strepen. En dat is het, los van redelijk bescheiden verlichting en projecties. Geen solo van een gitarist op de knieën, geen gezellige praatjes of sing-alongs. Je kunt het vergelijken met een klassiek concert: op het podium gebeurt weinig en je geniet van de ervaring.

Samples

Een andere overeenkomst: de muziek is belangrijker dan de uitvoerenden. Ralf Hütter (zang, vocoder, synthesizers, keyboards en wat niet al) is het enige lid uit de originele bezetting dat we vanavond aantreffen. Zijn kompaan Florian Schneider leeft niet meer, Falk Grieffenhagen, Henning Schmitz en Georg Bongartz complementeren de huidige line-up. Maar net als bij Mozart of Wagner gaat het er niet echt om wie er op het podium staat. Daarbij komt dat, net als bij de meeste klassieke muziek, verschillen in de uitvoering meestal alleen door de echte kenners opgemerkt worden.

Dat Kraftwerk zo invloedrijk was, zorgt voor een extra bonus: we horen regelmatig stukken langskomen die anderen gesampled hebben. Een paar voorbeelden: Afrika Bambaataa’s samples van Trans-Europe Express en Numbers (niet de minsten noemen dat het geboortemoment van de hiphop), Coldplay gebruikte een melodie uit Computer Love (ABC deed dat ook, maar dan zonder expliciete toestemming), 2 Live Crew leende een stukje The Man-Machine. De lijst is eindeloos. Een leuke pop-up popquiz voor de aanwezigen, want het moet gezegd worden dat het heel moeilijk is de aandacht twee uur lang op het podium te richten. Gelukkig is het publiek veel informeler dan bij een klassiek concert: er mag gepraat, gedanst en gedronken worden.

Vliegende schotel

We trappen af met Numbers en Computer World. Hütter is de enige met een microfoon: een gedeelte van de vocals komt van hem, de rest misschien wel uit de originele Texas Instruments Language Translator die de band vanaf 1978 gebruikt. Bij It’s More Fun To Compute verspringen de pakken van de mannen van kleur, bij Spacelab verschijnt achter hen een afbeelding van een vliegende schotel boven Soestdijk. Tango staat niet op een album van de band, we kennen het van eerdere concerten. Bij The Man-Machine kleurt alles rood en zwart.

Er mag dus gepraat en heen en weer gelopen worden, maar bij Autobahn snelt een ieder zich naar voren. Ook Computer Love en The Model kunnen op veel aandacht rekenen. Dat laatste nummer was een hit in Engeland en lijkt het meeste op een ‘normaal’ popnummer. Vervolgens richten alleen de echte liefhebbers de blik op het podium – tot Radioactivity is het wat drukker bij de bar. Tour De France (in vier delen) en Trans-Europe Express halen bijna ieders aandacht weer terug. Destijds dropte de tourbus Hütter regelmatig meer dan honderd kilometer voor de eindbestemming van die dag, die hij daarna al fietsend bereikte. Zou dat vandaag ook zijn gebeurd?

Na twee uur sluiten Hütter en zijn mannen af met The Robots. Een Gesamtkunstwerk, dat was het. En we genoten ervan.

Kraftwerk op Paleis Soestdijk
Gezien op zaterdag 12 juli 2025
Foto’s door Ans van Heck