Vorig jaar speelde Kim Wilde al een aantal keer in Nederland, maar dit jaar is ze weer terug voor een heuse Nederlandse tour. In twee weken gaf ze maar liefst acht concerten, met het optreden in 013 als afsluiter. Nederland houdt van haar, en vice versa. Het werd dan ook een heel vriendschappelijke en feestelijke avond in Tilburg en het enthousiasme spatte van de band af.
Kim Wilde is nogal een imposante, bijna statische gedaante op het podium met haar perfect gecoiffeerde haar, felrode lippenstift, nette fluwelen jasje, strakke zwarte broek, glitterriem en zwarte leren handschoentjes. De band opent de avond met Addicted To You, een nummer dat origineel verscheen op de B-side van de Franse deluxe versie van Come Out And Play (2010). Héél even klinkt er een aarzeling door in haar stem, maar dan blijkt ze toch echt nog precies zoals in de jaren ’80 te kunnen zingen. En dat klinkt fantastisch. Met Get Out, van hetzelfde album, bewijzen de bandleden dat ze flink kunnen rocken op het podium.
Wilde vervolgt de avond met een compleet Engelse versie van Anyplace, Anywhere, Anytime, haar duet met tijdgenoot Nena uit 2003. Het publiek weet niet goed wat het van de vertaalde Duitse teksten moet vinden, maar zingt alsnog uit volle borst mee met de bekende Engelse stukken. Naderhand vertelt Wilde dat dit het laatste optreden is van haar Nederlandse tour. “You always welcome us with open arms and make us feel loved. We’ll play some old songs and throw in some surprises!” Opeens zit er een feestelijke stemming in en is haar statige overkomen veranderd in een vrolijke, liefdevolle gemoedstoestand.
It’s all in the family
Daarna komen er wat oudere nummers aan bod. Het ontzettend leuke Words Fell Down van Select (1982) en het prachtige Never Trust A Stranger (Close, 1988) dat je praktisch dwingt om alle uithalen zo hard mogelijk mee te zingen. Zelf zingt Wilde ze op een dramatische manier samen met haar achtergrondzangeres, die in alles haar tegenpool lijkt te zijn: zwarte haren en dito spijkerbroek met scheuren erin, een kort topje met een gehaakt zilver truitje eroverheen en een blote buik. Toch hebben ze iets van elkaar weg en is de chemie tussen de twee vrouwen tastbaar. Na Stone van hetzelfde album stelt Wilde haar band wel heel uitgebreid voor. En wat blijkt? Haar achtergrondzangeres is haar nichtje Scarlett, de dochter van Ricky Wilde die tevens op het podium staat. Scarlett heeft de plek ingenomen van Kim’s jongere zus Roxanne die inmiddels een eigen muzikale carrière heeft en als achtergrondzangeres met Kylie Minogue toert.
Er komen nog twee gouwe ouwe nummers aan bod: The Second Time (Teases & Dares, 1984), waarop de bassist met een opgekrulde Dalí-snor een fijne solo speelt, en het fantastische Chequered Love van het titelloze debuut uit 1981. Er wordt gedanst en gefeest in de zaal. Maar dan verdwijnt iedereen behalve Kim en gitarist Ricky van het podium. Samen spelen ze een akoestische versie van Stay Awhile (Catch As Catch Can, 1983). Helaas kan dit de aandacht van het publiek niet vasthouden en is het vooral een moment om een drankje te halen. Voor You’ll Never Be So Wrong, tevens van het debuut, komen Scarlett en de keyboardspeler terug. Ook dit nummer wordt akoestisch gespeeld maar gelukkig wordt het nu wel gewaardeerd. Het is dan ook een hele mooie versie die de groep laat horen.
Happy birthday
Dan vraagt een man uit het publiek die vooraan staat of hij ‘happy birthday’ mag zingen voor Kim. Opeens worden er uit het niets tientallen bordjes met ‘happy birthday Kim’ omhooggehouden in de zaal en wordt er uiteraard gezongen. Als ze ook nog eens een berg rozen, kaarten, cadeautjes en zelfs een knuffeltje krijgt, heeft Kim het niet meer. Ze is zichtbaar overdonderd en ontzettend dankbaar. De crew moet komen helpen om alle bloemen backstage te brengen. Spontaan wordt er nog een keer een – nu Nederlands – verjaardagsliedje gezongen.
Jong talent
Dan vraagt Kim haar voorprogramma Lawrence Hill op het podium voor hun versie van Big Love van Fleetwood Mac. Ze vindt het zichtbaar leuk om met jong talent op het podium te staan en ze te promoten en zegt lachend dat ze zijn lange haar zo mooi vindt. Gelukkig heeft hij ook een mooie, rauwe stem en is het een prima versie. Haar eigen klassieker Cambodia (titelloze debuut) klinkt ook nog steeds prachtig en even later geldt hetzelfde voor View From A Bridge (Select) die naadloos overgaat in Water On Glass van het debuut. Daarna geeft een dankbare Kim een korte speech. “I dedicate this next song to all of you for making me feel like a queen”, roept ze en de band zet You Came in, het vrolijkste nummer van de avond. Kim zingt toch meer over ‘heartbreak’ dan de positieve kanten van liefde. Het meest hartverscheurende voorbeeld daarvan is You Keep Me Hanging On, een cover van The Supremes uit 1966 waar Wilde opnieuw een hit mee scoorde in 1986. Je kan niet anders dan met gebalde vuisten meezingen.
Dan verdwijnt de band kort van het podium. Als ze terugkomt, is Kim uitgedost in een hoge zwarte hoed met dito veer, aangezet met een grote rode glanzende steen, en een boa van rode veren. Zo vertolkt ze wijlen Pete Burns als ze Dead Or Alive’s grootste hit You Spin Me Round speelt. Het is een prima cover, maar niet erg bijzonder. Als afsluiter speelt de band uiteraard een lekker lange versie van Kids In America, de eerste en allergrootste hit van Wilde. De hoge bevederde hoed staat inmiddels op het hoofd van de nu keytar spelende keyboardspeler. Het blijft een geweldig nummer dat een feestelijke avond op dito manier afsluit.
Kim Wilde in 013, Tilburg
Gezien op zaterdag 18 november 2017
Foto’s: Gijs Dragt
0 Reacties