Onlangs werd bekend dat er in het hartje van Utrecht weer een platenzaak geopend wordt: Swordfish & Friend. Dat was heugelijk nieuws, zeker na jaren waarin mij vooral berichten bereikten van middenstanders die moegestreden de deuren sloten. Toch bleef mijn blik hangen op een regel in het persbericht: “Met veel verschillende Crosley-luisterstations is de barrière niet hoog om zelf de platen op te zetten en te luisteren.”
Voor mij gaat daar net zo’n wervende werking van uit als wanneer een kledingzaak zou adverteren met: ‘een deel van ons assortiment is de afgelopen weken gedragen door een stel ongewassen zwervers.’ De argeloze klant loopt namelijk kans zijn goede geld uit te geven aan een plaat die zijn eerste sleetse plekken in de groeven al heeft opgelopen. Dankzij die vermaledijde Crosley-platenspelers.
De afgelopen paar jaar zag ik de Crosleys als een soort plaag de Nederlandse platenzaken overwoekeren. Ik kan inmiddels nergens meer binnenlopen, of de kittige spelertjes in vintage blauw, oranje of roze knipogen me verleidelijk tegemoet. Ik kan mij het succes van de apparaten dan ook wel voorstellen. Ze zien er leuk uit, zijn spotgoedkoop en maken de drempel naar de wondere wereld van het vinyl heel laag.
Bedreiging
Toch zie ik de pijlsnelle opkomst van de platenspelers juist als de grootste bedreiging van de revival van het vinyl. Het apparaat onderscheidt zich namelijk in niets van het goedkope speelgoed waarop China al decennia een monopolie heeft. Ik heb de speler bij verschillende gelegenheden onder handen gehad en behalve de leuke vormgeving kan ik er niets positiefs over melden. Het povere motortje begint bij 180 grams vinyl te steunen en te kreunen. Van heel wat winkeliers heb ik begrepen dat de constructie in het algemeen heel pover is, waardoor relatief veel exemplaren defect retour komen. Ik heb mij door een van de winkeliers laten vertellen dat ze in de Aziatische thuismarkt voor een paar tientjes te koop zijn. Het verbaast mij niets. En het maakt tegelijkertijd duidelijk hoe groot de marges nog altijd zijn, ondanks het bescheiden prijskaartje.
Het geluid van de spelers blijkt ook erg matig te zijn, maar dat is nog niet eens mijn grootste bezwaar. Niet iedereen stelt dezelfde eisen aan de weergave van muziek. Wat mij veel meer zorgen baart is de schade die de Crosley aan het kostbare vinyl toebrengt. In de goedkope spelers zit een naald die gemaakt is van saffier. Terwijl een echte diamantnaald moeiteloos 800 uur meegaat, is bij een saffier na veertig uur het mooie er wel af. Ik vermoed dat heel wat beginnende vinylliefhebbers – want daar mikt de firma Crosley nadrukkelijk op – dan nog uren vrolijk doordraaien. En een versleten naald richt een ware ravage aan in de kwetsbare groeven van een lp.
Een Crosley doet dat echter ook met een naald die nog wel in orde is. De naaldkracht is zwaar en de arm kan niet goed afgeregeld worden. Van dwarskrachtcompensatie – nodig om een naald keurig recht in de groef te houden – hebben ze aan de lopende band in China nog nooit gehoord. Bij explosieve passages huppelt een naald al snel alle kanten op.
Impulsaankoop
Ik vrees dat de komende tijd veel muziekliefhebbers teleurgesteld raken in de impulsaankoop. De gekoesterde lp’s verliezen – letterlijk – snel hun glans. Het geluid kwijnt weg, het toerental is onregelmatig en op gezette tijden blijft de naald hangen. Wie gaat er dan niet vanzelf (terug)verlangen naar die onverslijtbare cd’s en downloads? Ik verbaas mij er dan ook over dat uitgerekend deze firma uitverkoren is als sponsor van de meest recente Record Store Day. Er schijnen echter banden te zijn tussen de importeur van Crosley, de Nederlandse organisatie van de betreffende dag en deze splinternieuwe platenzaak.
Het is ongetwijfeld een lucratief een-twee-drietje, maar met liefde voor vinyl heeft het niets te maken.
P.S. Wie onbekommerd van vinyl wil genieten hoeft echt geen audiofiele budgetten tot zijn beschikking te hebben. Voor enkele honderden euro’s zijn draaitafels te koop van respectabele merken als Dual, Rega, Pro-Ject, Marantz en Audio Technica. En wie alsnog vintage wil gaan, moet voor een luttel bedrag een speler van Thorens, Philips, Akai, Pioneer of Sony op (laten) lappen. De magie van vinyl is voor iedereen bereikbaar. De groeven van de lp’s zullen je eeuwig dankbaar zijn.
Lees hier onze eerdere blog over de keerzijde van de vinyl-revival.
46 Reacties
Ik ben het 100% eens met dit artikel, er valt weinig aan toe te voegen.
Er bestaat overigens inderdaad een directe link tussen RSD, Swordfish & Friend en Crosley, maar dat hoeft natuurlijk geen diskwalificatie te zijn, anders dan de beroerde kwaliteit van de platenspelers.
Humorloos audiofiel geneuzel hoor. De zgn. magie van vinyl is trouwens toch een beetje overgewaardeerd. Leuk toch dat je met die draagbaren overal lekker plaatjes kan opzetten. De meeste Crosleys gaan sowieso als tweede spelertje voor in de tuin of de camping over de toonbank. Weinig kopers zullen de illusie hebben dat de apparaten hifitechnisch het neusje van de zalm zijn.
Zeker leuk dat je overal plaatjes kunt draaien, maar volgens mij is het punt juist dat Crosley spelers je vinyl beschadigen.
Bram – het was niet mijn voornemen om met dit stukje een dijenkletser af te leveren, dus die opmerking over humor leg ik even terzijde. Ik heb juist een p.s. toegevoegd om nadrukkelijk aan te geven dat er ook voor bescheiden budgetten goede draaitafels te krijgen zijn, die geen gevaar voor de groeven vormen. Ik neuzel graag heel audiofiel, alleen maak ik mij daar juist dit keer niet schuldig aan.
Blij dat iemand het eindelijk zegt. Als wij het doen komt het per definitie uit “verdachte hoek”. Ook bij het oriënteren op de tweedehands markt adviseren we je graag! Tweedehands Thorens op marktplaats kopen! Pas op: liever geen TD-110/115, 290/295, 190. Grtjs, HH
@Redactie: een linkje naar deel 1 lijkt me niet ongepast :)
Hoi Tom, je hebt helemaal gelijk hoor. We hebben de link toegevoegd!
Volledig eens met het statement van dit artikel. Echter, in 1973 bestonden er ook tussenwielgrammofoontjes met saffiernaaldjes en een naalddruk waarmee je met gemak een plak kaas in tweeën kon snijden. “Tienerpickups” heetten ze toen; verkocht voor een luttel bedrag zodat de jonge beatluisteraar zijn trots gekochte grammofoonplaatjes op zijn kamertje kon beluisteren. De luidspreker van het ding zat in het deksel; kocht je een dure, dan had je zelfs stereo! Begrijp me niet verkeerd; ik ben fel tegenstander van het gebruik van dit soort spelertjes maar het gaat me even om de nuance. Budgetspul was er toen ook al, evenals kwaliteitsapparatuur. Overigens is de Crosley Spinnerette CR6016 een directe kloon van de Philips GF403 uit 1972. De geluidskwaliteit zal elkaar niet zoveel ontlopen; over de degelijkheid wil ik nog wel een weddenschapje afsluiten. In het voordeel van de Philips dan, uiteraard.
Blij dat dit eens een keer naar voren wordt gebracht. Zolang het om die nieuwerwetse bootlegs op gekleurd vinyl en met een slecht gekopieerde hoes gaat, lijkt een Crosley mij een passend apparaat voor het afspelen.
Ik maak me zorgen over al het andere vinyl wat op die Crosleys gelegd wordt. Ik verzamel vinyl sinds 1996, en ik neem er de tijd en moeite voor om te zorgen dat al mijn elpees eerste/originele persingen zijn (geen reissues en al helemaal bootlegs als hierboven omschreven). Dat maakt mij dus afhankelijk van 2e hands vinyl, en ik hoop maar dat er geen tijd komt dat de Crosleyfans op hun platen uitgekeken zijn en ze massaal dumpen, compleet met volledig vernachelde groeven.
Verder het allerbelangrijkste: zorg dat je de naald op tijd vervangt, en de naaldkracht en dwarskrachtcompensatie goed afstelt! Een platenspeler is zoveel makkelijker te vervagen dan een hele collectie.
Ik vraag me wel af of mensen als ze in die zaak een plaatje willen beluisteren, ze dat dan ook op zo’n Crosley Zaagmachine doen. Dit betekent dat je ook voor je nieuwe platen die zaak met zekerheid beter links kunt laten liggen.
Het viel mij bij Plato op de Voorstraat in Utrecht al op dat klanten bij het beluisteren van nieuwe LP’s deze zelf op de draaitafel mogen leggen en weer in de hoes doen etc. Op zich niets nieuws. Wat mij echter daarbij stoorde is vooral hoe slordig mensen daarmee omgaan en men de LP’s vol met de vingers op de groeven vastpakt alsof het een broodje kroket is.
Ik huiver dan meteen een beetje bij het idee om wellicht zelf de nieuwe eignaar te worden van zo’n prachtig stuk vinyl met vette vingers en vraag mij dan altijd af waarom je in de winkel niet beter gewoon klanten naar de CD zou kunnen laten luisteren en de LP lekker in het cellofaan laten zitten voor de uiteindelijke koper. Alternatief zou kunnen zijn dan op zijn minst ‘kundig’ winkelpersoneel de plaat op de draaitafel te laten leggen, onbereikbaar voor de klant.
Het is maar een mening. Nieuw Vinyl moet wat mij betreft ook nieuw Vinyl zijn en niet een afgedraaid door iedereen beetgepakte plaat.
even kort
Crosley is waardeloos.
redelijk alternatief is de Numark portable, 117 euro bij Baxshop
zit zelfs pitch-controle op!!
Een single of LP die is afgespeeld met een niet goed afgestelde draaitafel, arm of met een versleten naald is voor elke muziekliefhebber onherstelbaar beschadigd. Als iets de moeite waard is , en dat is muziek op vinyl, dan is het zonde om er maar voor 5 i.p.v. 100 % voor te gaan.
Met veel belangstelling dit artikel gelezen, en neem de kritiek serieus.
Zal zonder moeite toegeven dat ik zo’n beginnende, hippe vinyl-liefhebber ben, maar dan toch wel een die het evenzeer doet voor het vinyl. En niet enkel de lifestyle.
Mijn vraag is, kun je zo’n speler niet een beetje aanpassen zodat het het vinyl wel heel laat? Zo’n betere naald erop, andere arm? Of is dit technisch allemaal niet mogelijk.
Hallo,
Mijn Eerste Singeltje kocht ik in 1982 – 2 jaar voor de allereerste CD speler.
Ik heb er altijd voor gezorgd dat mijn platenspelers redelijk in orde waren.Met de jaren word je daar wel wat secuurder mee en was op een zeker ook meer te besteden aan een goede draaitafel.
In 1994 kocht ik de dual (CS505-4) waar ik nog steeds mee draai;
inclusief een kabel upgrade en een Denon MD element was ik 1000 gulden kwijt.
Nooit spijt van gehad – ik heb ongeveer 400 LP’s, hoofdzakelijk tweedehands en 95% is nog in uitstekende staat.
Precies dezelfde draaitafel heb ik 2 jaar terug voor een tientje op marktplaats gescoord – nieuwe naald er in (€15) en draaien maar. De tweedehands aankopen draai ik eerst op deze en als ik de kwaliteit en de muziek goed genoeg vind, was ik ze met een Knosti wasmachine (AANRADER!!) en voorzie ik ze van een nieuwe schone antistatische binnenhoes. Daarna draai ik ze op de andere dual waar ondertussen een Benz-Micro MC element inzit. Hoewel de dual 505 serie echt geen topkwaliteit is, heb ik dankzij een goed element en schone platen een prachtig geluid.
De moraal van dit verhaal: FUCK die kofferspelertjes en koop een leuke tweedehands draaitafel en laat die nakijken: Een goed adres voor tweedehands draaitafels vanaf een tientje of 6 is De Plaatfanaat in Zutphen: daar hebben ze mooie draaitafels die nagekeken zijn en die vent krijgt zelfs krassen uit de stofkap… Je kan er ook terecht met de oude draaitafel die je van je oma hebt gejat voor een servicebeurt.
Een nieuwe draaitafel is natuurlijk te gek, maar een goede kost toch snel 300 euro. Wie toch voor een trendy kleurtje gaat: Kijk eens naar Project of koop een oudje met een houten kast: bij de meeste kun je het binnenwerk er makkelijk uit schroeven en dan kun je de kast pimpen met een spuitbus of verf – heb je toch een trendy apparaat – doe het echter wel met respect want je bent wel met cultureel erfgoed bezig…
Laat alsjeblieft die nieuwe kofferspelertjes en goedkope USB spelertjes staan – het zijn ook mijn toekomstige rommelmarktvondsten die je er voorgoed mee verkloot.
Echt, je verpest je platen en het digitale resultaat is ook slecht.
Als je serieus wilt digitaliseren, scoor dan een ADL GT40 – duur, maar dan heb je echt serieus wat en als je klaar bent met je platen zijn ze goed te verkopen.
Tip: ik kocht altijd een goede antistatische binnenhoes bij m’n nieuwe platen: was 50 cent extra maar ik heb er nog steeds plezier van na 25 jaar.
mmmm tsja ik lees dit artikel nu ik zo’n leuk retrospelertje heb gekocht en inderdaad hoor, heftige stukken kan ie niet aan, hij slaat dan gigantisch over! Verder draait de draaitafel erg onregelmatig! M’n partner heeft zojuist de verpakking van zolder gehaald want aanstaande maandag gaat ie terug naar waar ie vandaan komt Swordfish in Utrecht.
En nu maar hopen dat je je centen terug krijgt…
Sterkte en kijk eens op bv marktplaats voor een tweedehands apparaat of check de plaatfanaat in Zutphen.
Bedankt voor deze nuttige informatie. Mijn net aangeschafte Crosley gaat morgen retour. Gezien het vele overslaan (de LP golfde als een rups op de kermis) ben ik maar eens gaan googlen en kwam ik hier terecht. De reden dat ik dit niet op voorhand had gedaan, was dat de Crosley verkrijgbaar was via de Volkskrant. Naief als ik ben, dacht ik dat het dan wel goed moet zitten. Ik heb inmiddels (na gedegen advies) een Dual P45 aangeschaft.
Tweedehands, dat heet.
Hier weer zo’n semi-hippe wannabe. Met het verschil dat ik oud genoeg ben om in mijn puberjaren nog een kek pickupje te hebben gehad. Natuurlijk al jaaaren de deur uit, maar nu wil ik inderdaad weer lekker ‘plaatjes draaien’. Waar ik geen zin in heb is een hele stereoinstallatie erbij zetten. Ik ben ook geen audiofiel die heel hoge eisen stel aan het geluid, maar het moet natuurlijk wel een beetje klinken! Chinese troep, daar zit ik niet op te wachten. Mijn vraag is: bestaan er uberhaupt platenspelers met ingebouwde versterken, kofferspeler of niet, van een beetje fatsoenlijke kwaliteit? Hoeft geen kekke retro-uitstraling te hebben.
Vorige week heb ik de eerste Crosley gesignaleerd bij een Kringloopwinkel. Er eens goed naar gekeken: wat een ongelooflijke rommel!! Heb je een beperkt budget, dan zou ik toch zeker eens gaan zoeken op internet. Voor 25 tot 30 euro koop je een aardige 2e handse platenspeler. Veel naalden zijn nog nieuw te koop, alsmede snaren.
Bedankt. Genoeg redenen om het bij mijn Technics te houden en een goede 2e hands (Philips) aan te schaffen op batterijen om weer eens in het park vinyl te draaien. (maar alleen met de mindere, uit mijn collectie natuurlijk!)
Ik zie nog steeds meer Crosley platenspelers in de markt verschijnen. Ook echter ‘retro’ apparatuur van bijvoorbeeld Roadstar, Soundmaster, Electro Brand en zelfs de fantasievolle naam Camry (niet het automodel van Toyota), om er maar een paar te noemen. En in allemaal zit hetzelfde plastic platenspelertje. Er zal dus wel een markt zijn voor deze producten, maar ik zou willen adviseren daar geen vinyl op af te spelen en anders in ieder geval geen vinyl waar je waarde aan hecht. Koop dan liever een tweedehands platenspeler op bijvoorbeeld mfbfreaks.com. En als het een bezwaar is dat die niet ‘plug and play’ zijn, je het een gedoe vind met die verschillende afspeelelementen die er in een platenspeler kunnen zitten (kristal, MM, MD, MC) en de daarvoor al dan niet benodigde (phono)voorversterkers, dan willen ze je vast wel adviseren. Een forum hebben ze ook, zoals die er overigens nog wel meer te vinden zijn op internet. En internet winkels voor tweedehands platenspelers waar ze verstand van zaken hebben, zoals bijvoorbeeld Technics-vingers, zijn er ook voldoende. Doe je zelf en je vinyl een plezier!
Een hoop negatief commentaar over de draagbare Crosley spelers hier, welke uiteraard begrijpelijk zijn. Toch wil ik even een positieve reactie eraan toevoegen.
Zelf heb ik een half jaar geleden de Crosley Bermuda aangeschaft. Deze zit binnen de prijsklasse van de Crosley spelers hoger dan we gewend zijn, 250euro, maar is het geld dan ook meer dan waard!
De mooie, warme klank van het vinyl hoor je super terug met het Dynamic full range system. Bij deze speler gelukkig geen saffier naald maar een goede diamant waarbij zich na vele draaiuren nog geen problemen hebben voorgedaan. Ook de vinylplaten blijven in goede staat na vele malen opnieuw afgespeeld te zijn.
Kortom, een super platenspeler welke ook nog eens een mooie toevoeging in de huiskamer is qua uitstraling. Ik ben fan!
Yannick, ik heb er ook 1 aangeschaft en de 1e heb ik net terug gebracht omdat aan het eind van het singeltje de plaat gewoon ineens stopt.
Net een nieuwe gekregen bij de winkel en deze doet het zelfde. Het lijkt of de arm gewoon denkt dat het het einde van de plaat al is en stopt gewoon. Heb jij daar geen last van?
heeft u ook tips voor speler incl boxen? ivm ruimtegebrek ;)
is dit wat?www.platenspeler-zaak.nl/philips-ott-2000B-12-platenspeler
Koop een diamantnaald voor je Crossley, nog geen 20 euro!
Inderdaad is de arm niet af te regelen, maar met een diamantje en die enkele keer dat je mobiel een plaatje draait, is de geschetste schade aan het vinyl te verwaarlozen. Kan me niet voorstellen dat je een Crossley of portables anderszins aanschaft als dé platenspeler, inderdaad een leuk dingetje voor erbij en oogt goed!
Hier iemand die vinyl nooit de deur uit gedaan heeft en inmiddels wel een ommezwaai heeft gemaakt naar uitstekend (en gerestaureerd) mono spul uit de jaren vijftig. Ik verzamel uitsluitend nog originele mono platen. Overigens kan ik me vinden in de bovenstaande blog. In de reacties lees ik echter dat in de hoogtijdagen (de jaren 70) er ook goedkope spullen op de markt waren en dat is ook zo. Toch even een stukje geschiedenis voor de jongeren onder ons die vinyl hebben herontdekt. Vinyl kwam op de markt in 1948, geïntroduceerd door Columbia. RCA kwam met de 45 toeren singeltjes. De eerste platenspelers die verschenen, zoals bij Philips, hadden een naalddruk van 12 gram. Dat is naar latere maatstaven (na 1960) veel. Echter. De eerste generatie vinylplaten waren anders van samenstelling, namelijk hard en onbuigzaam. Met redelijke flinke kracht kunnen ze ook breken (net als de oude schellak platen 78 toeren, maar die waren veel breekbaarder). Het vinyl van (ongeveer) na 1960 werd van een soort zacht vinyl en de platen werden buigzaam (ook veel dunner trouwens). De oude vinylplaten slijten door breuk, maar zijn erg sterk en gemaakt voor die hoge naalddruk. Ze zijn dus eigenlijk nagenoeg onverslijtbaar bij een veel lagere naalddruk (maar pas op: een te lage naalddruk heeft bij ALLE lp’s een averechtse werking). De ‘slappe’ latere vinylplaten slijten door vervorming. Een naalddruk van meer dan vier gram is ongewenst. Deze lp’s zijn gemaakt voor die lichte naalddruk. Draai je deze platen op een historische platenspeler uit de jaren vijftig met die naalddruk van 12 gram (Philips hield dit nog vol tot dik in de tweede helft van de jaren vijftig, ook bij hun top spelers) dan heb uiteraard je een probleem. Maar het is NIET zo dat die oude platenspelers minder van kwaliteit zijn dan de latere spelers vanaf 1960. Het was gewoon een andere tijd (nog steeds een pionierstijd want steroe verscheen pas in 1958) met andere materialen en technische normen. Speel je ‘moderne vinylplaten (dus van na 1960) af op een oudere speler, dan moet je er wel een hebben waarbij de naalddruk terug te brengen is naar minder dan vier gram. Tevens is het zeer onverstandig om stereo platen af te spelen met een mono element. Een mono plaat afspelen met eens stereo element is geen enkel probleem. De zachte vinylplaten (ook de huidige retro exemplaren, re-issues) hebben het principe van de eigenschap van het geheugen van plastic: als de naald door de groef gaat vervormt de groef een beetje, maar het buigt weer terug in zijn oorspronkelijke staat. Gebruik je dus een verkeerde (te grote) naald (of een die echt versleten is) dan wordt die vervorming zo groot dat het teruggaan in de oorspronkelijk vorm niet meer gaat lukken, het bewuste grijs draaien: de groef is onherstelbaar beschadigd. Dit laatste is allemaal niet het geval bij de vinylplaten van ongeveer voor 1960 (er was uiteraard een overgangsperiode en je moet wat kennersogen hebben om de verschillen te ontdekken tussen beide generaties vinyl platen). Een oudere (historische) platenspeler met een hogere naalddruk dan we tegenwoordig gebruiken (vanaf ongeveer 1960 dus) wil dus niet altijd zeggen een slechtere platenspeler, hij komt gewoon uit een andere tijd. Tot slot: een moderne re-issue met een mono opname is GEEN mono lp, maar een stereo lp met een mono opname. Hij moet behandeld worden als een stereo lp en NIET afgespeeld worden met een mono element. Dan gaat deze naar de knoppen. Voor de jongere generaties die na de hoogtijdagen met vinyl beginnen is er dus een geschiedkundig verhaal aan vast te knopen, waar ze meestal geen kaas van gegeten hebben. Vinyl is meer dan alleen oude platen van een euro bij de kringloop of een re-issue van 25 euro uit een platenzaak. In feite is het allemaal niet zomaar over één kam te scheren. Tot slot betreffende oude lp’s: in de hoogtijdagen werd er enorm overgeproduceerd en werden de moederplaten in de persen vaak veel te lang gebruikt, zelfs toen ze eigenlijk vervangen moesten worden wegens slijtage. Er kwam veel slechte kwaliteit platen op de markt die eigenlijk afgekeurd hadden moeten worden. Hoe vaak je in de jaren zestig en zeventig wel niet terug ging naar de winkel omdat je de lp afkeurde…… soms wel meerder keren ging je ruilen of wachtte je een nieuwe partij af in de hoop dat de kwaliteit beter was. Platenfabrikanten verbruiden het toentertijd enorm voor de consument, een alternatief was er toch niet. En al die slecht geperste platen liggen nu OOK in de tweede hands platenwinkels, koop je op Marktplaats of in de kringloopwinkel. Als een plaat niet geweldig klinkt hoeft het lang niet altijd aan de platenspeler te liggen. In een groot percentage van de tweedehands platen ligt het aan de inferieure kwaliteit van de plaat (nog niet eens gesproken over de behandeling van de plaat door voormalige eigenaren: de één ging er voorzichtig mee om met een goede platenspeler in topconditie, de ander (de meeste) nonchalant op een slechte platenspeler of met een beroerde naald. De ruisverhouding bij oude mono platen is ook altijd hoger dan bij de latere stereo platen (bandruis is bijvoorbeeld te horen, maar dat was TOEN aanvaardbaar en héél wat beter dan de 78 toeren per minuut platen die tot eind jaren vijftig nog in de handel waren, in andere werelddelen zelfs nog langer). Er zit een veel groter (historisch) verhaal achter dan zomaar even roepen dat een platenspeler (uit welke periode ook) slecht is of zou zijn. Het gebruik van vinyl platen vereist veel aandacht voor de afspeelapparatuur en het is in principe een permanente strijd tegen slijtage, zowel voor de platen als voor de platenspeler (naald). Tot slot: dwarskrachtcompensatie is niet altijd zichtbaar bij oudere platenspelers. Een speler met een arm zonder dwarskracht compensatie KAN een ander systeem hebben om dit fenomeen op te lossen, doordat de draaischijf iets schuin staat en de naald als het ware tegen een helling op moet. Je ziet dat bij top-platenspelers van bijvoorbeeld Lenco en Garrard uit de tweede helft van de jaren vijftig. Technici en ingenieurs in de laboratoria van de fabrikanten van toen waren niet gek en wisten heel goed waar ze mee bezig waren. Zij hebben het vinyl immers uitgevonden.
De goedkope spelers zijn gewoonflut,
Ik heb ze ook bij de kringloop gehad en direct de afval bak in
Wat een rotzooi je plaat wordt meteen grijs fouthoek helemaal verkeerd
Dan zijn de oude Garrards met kristal element veel beter en zelfs de GF 403 van Philips,
Koop gewoon een Dual uit de P serie of HS bvb en je kan van je platen genieten jaren 70 spelers Lenco L70 75 enz
Dual 1218 1219 1019 enz zijn ook onverwoestbaar
Maar gooi die Chinese prul gewoon de container in
Jammer van deze milieu belasting.
Grt René de grammofoon specialist
René, laat China er buiten alsjeblieft.
China is niet de schuldige als het om ‘betaalbare’ spullen gaat, het zijn de OPDRACHTGEVERS die bepalen wat er gefabriceerd wordt om aan de vraag in het Westen te voldoen en er aan te verdienen. En in heel veel gevallen (zoals bij Crosley) zijn de opdrachtgevers niet van Chinese afkomst. Zolang er VRAAG is naar ‘betaalbare’ spullen bij ons, zal het gemaakt worden. Dat er in China alleen maar rommel gemaakt wordt is al lang achterhaald, want er komen inmiddels ook kwalitatief goede producten uit de fabrieken aldaar (mede omdat de Europese Unie paal en perken heeft gesteld aan kwalitatief zeer slechte producten en China zich daar aan moet houden). Het is uiteindelijk zo dat wij in het Westen geen cent meer willen uitgeven als een (goed) product voor meer geld in het Westen gemaakt zou worden.
Zelfs de zelf geproduceerde Chinese smartphones zijn populair aan het worden in het Westen en ze zijn -naar hun prijs- niet verkeerd.
Naar mijn idee moet het aureool dat China alleen troep maakt toch eens op de schop. Nederland is zelfs economisch deels afhankelijk in de vorm van de haven van Rotterdam en de doorvoer van miljoenen containers vol met producten uit onder andere China om in Europa dagelijks de behoefte van aankopen te voldoen.
Dit even terzijde. Excuus dat het off topic is.
Maar concreet; de Crosley met diamanten naald (Bermuda) is dan wel een redelijke aankoop? Of heeft iemand dan wel een juist advies met een soort van all-in oplossing? Wat doen bijv de naaldjes van zo’n Philips OTT2000 speler met je vinyl? Alvast dank
Ik ben wel benieuwd naar een reactie op de vragen van Mario? Iemand??
Beste,
dank voor je technische inzicht. Ik ben dus een van die impulsaankopers geweest. Maar bestaat er een mogelijkheid om een ‘andere’ naald erop te zetten, eventueel van een ander merk?
Groet, JJ
Onlangs een projectje afgerond: twee leuke Thorens draaitafels gepimpt – deze spelers komen regelmatig voorbij op marktplaats voor een redelijke prijs. Met een beetje knutselen kun je van een oude platenspeler iets unieks maken:
http://www.uniqueradio.nl/index.php/2016/11/draaitafel-project-2x-thorens-td105-2-0/
gelukkig heb ik en mijn vader altijd al platen gehad en gedraaid, zelf pas sinds kort mijn eigen platenspelers gehaald nu ik een eigen huis heb en de ruimte heb voor een platen speler, want altijd op kamers geweest tot eind vorig jaar, met mijn eigen platen collectie tot nu toe veilig op zolder bij mijn vader in dozen. nu weer alles in eigenhuis uitgepakt en in de nieuwe kallax kast van ikea uitgestald. Voor geïnteresseerden, ik heb 2 platen spelers, van Sony, 1 voor afspelen en 1 voor digitaliseren. te weten: PS-LX300USB (opvolger van de PS-LX300H; die mijn vader heeft) voor afspelen a € 140,- en de PS-HX500 a € 450,- voor digitaliseren middels DSD. Allebei geven na genoeg even goed/mooi/helder geluid en hebben ook allebei een fatsoenlijke diamanten naald. Gelukkig heb ik nooit mijn platen op crosleys afgespeeld, al kan ik dat met de 2dehands platen in mijn vaders collectie niet met zekerheid stellen. want mijn vader heeft niet altijd een Sony platenspeler gehad. ook wel andere merken. Heb zelf ook sinds lange tijd weer nieuw vinyl gekocht, te weten, Discovery van Daft Punk en The Resistance van Muse. en voor de geïnteresseerden, het nieuwe werk van Oldfield “Return to Ommadawn is ook net uit. Die heb ik ook net besteld.
Lieve mensen, als jullie weer vinyl willen gaan afspelen kijk dan eens op marktplaats. Je kunt er heel goede gebruikte platenspelers kopen vanaf € 50,-. Deze hebben destijds veel meer gekost en vaak zijn deze nog heel goed. Een nieuwe naald erin is wel aan te raden omdat je nooit weer hoelang deze gebruikt is. Maar als de naald nog steeds genoeg hoog weergeeft en geen slissend geluid kun je de gok wagen en nog even doorspelen ermee. Er zijn al goede Technics retro platenspelers te koop voor deze prijs. Zelf heb ik laatst een DUAL automaat gekocht die nog steeds verkocht wordt nieuw voor € 350,- en heb deze gekocht voor € 50-. Er moest wel een nieuwe snaar in van € 10,-. en ik zit te twijfelen voor een nieuw element van € 50,- maar deze klinkt nog steeds goed vandaar. Dit is toch veel beter dan zo’n Crosley koffertje wat er misschien wel leuk uitziet maar waar een dermate slecht geluid uitkomt dat nog slechter is dan het geluid uit je I-phone bij wijze van spreken. Vinyl koop ik in 2e hands winkeltjes die er volop in Nederlandnog en weer zijn. Lekker snuffelen en leuke LP’s tussen de 1 en 5 Euro scoren. Ik spoel ze dan als er veel stof op zit onder lauw water thuis af en met een magic sponsje met een kleine beetje afwasmiddel er in de groefrichting over gaan. Daarna met zo’n magic schoonmaakdoek ook in de groefrichting de plaat droogwrijven wel voorzichtig natuurlijk. De plaat straalt weer als nieuw en de meeste stoftikken zijn verdwenen. Zorg wel dat de plaat droog is want anders is het heel slecht voor de LP als je die meteen gaat spelen. Spotify is heel handig en daar luister ik ook naar vooral als ik buiten ben of voor het maken van DJ mixen (hobby)of ontdekken van muziek maar het leuke van vinyl heb ik herontdekt.
hoe zit het met de crosley switch met diamanten naald? Bluetooth, radio en af en toe een plaatje uit mijn jeugd te draaien. of alternatief?
Magie van de lp wordt overgewaardeerd lees ik ergens…
Nog nooit een echt goede draaitafel gehoord denk ik dan.
Magie van de lp wordt overgewaardeerd lees ik ergens…
Nog nooit een echt goede draaitafel gehoord denk ik dan.
Ik koop mun vintage geluidsapparatuur gewoon op MP. Heb m’n originele Akai AP-D110 zelfs nog draaien.
Tweede of derde hands koop je zo’n Akai voor minder dan 40 eurie. En ze zijn 1000x beter en veiliger dan die bovenfrezen.
een eenvoudig rekensommetje leert dat je zo 75 gulden kwijt bent voor een krakende zwarte pannekoek. die platenwinkels draaien zich zelf de nek wel om.
ik ben het volkomen met je eens,Mart. Ik ga echt geen 30 euri meer uitgeven aan die statische ellende.
die vinyl-fundamentalisten hebben waarschijnlijk nog nooit een goede cd-speler gehoord. Voor die knetterende frisbees ben je zo 35 euro kwijt voor 40 minuten muziek met ruis.
Hoi,
Ik moet helaas toegeven dat ik in eerste instantie een Crosley had gekocht. Is inderdaad heel snel kapot gegaan…
Maar erger nog dan dat, draaide ik de oude platen van mijn vader op die speler. Ik wil ze niet nog verder beschadigen dan ik al heb gedaan, maar heb ook niet gigantisch veel budget voor een nieuwe speler.
Heeft er iemand toevallig tips voor een goed instapmodelletje tegen een redelijke prijs? Of bepaalde specificaties waar ik naar moet kijken? Want ik heb er zelf te weinig kennis over en wil dus niet weer blind eentje kopen…
Groetjes, Tine
die vinylprijzen zijn een schande
hoi tine koop een pro-ject primary e, zou ik zeggen
Oei, allereerst veel dank voor de geposte informatie over de platenspelers. Zelf heb ik via Bol een Muse kofferspeler gekocht, en idd merk ik dat het platen regelmatif skipped. Ik ga mn tweedehandse Sony maar oppimpen met nieuwe naald, tijd voor een decente upgrade voor mn groeiende vinyl collectie ❤