Ieder nummer op dit compacte album van Japanese Breakfast is een pareltje
Hoe voelt het om met je doorbraakalbum in zo’n beetje alle eindejaarslijstjes te staan en vervolgens in hetzelfde jaar(!) met je eerste boek in de internationale bestsellerlijsten terecht te komen? Michelle Zauner kan dat vertellen. De frontvrouw en songwriter van Japanese Breakfast beleefde een eigenaardige paar jaren nadat haar derde album Jubilee en autobiografie Crying In H Mart verschenen.
Toen ik haar voor LFL sprak, aan de vooravond van haar grote succes, was ze een grote brok energie en enthousiasme die nergens nee tegen kon zeggen en dus maar alles tegelijkertijd deed. Zo leven is niet vol te houden. Nu, ruim drie jaar later, vergelijkt ze zichzelf met Icarus: “I was flying too close to the sun/And I realized if I kept going I was going to die.” Wat ze altijd al wilde, werd ineens in haar schoot geworpen. Dat heeft lang niet altijd een positieve uitkomst, dat is de ironie van verlangen. Het werd de basis van dit nieuwe album. Het is geen tweede, uitbundige Jubilee, maar een meer ingetogen én melancholische opvolger, zoals de titel al doet vermoeden.
Liefde en liefdesverdriet komen veel aan bod op For Melancholy Brunettes, vaker gebaseerd op bestaande verhalen zoals Wuthering Heights dan op Zauners eigen ervaringen. En de muziek? Waar ze op Jubilee eigenlijk voor het eerst goed kon experimenteren met orkestrale arrangementen, lijkt ze nu een expert te zijn. Maar dan met shoegaze-elementen verwerkt in de songs, zoals in het magnifieke Honey Water. Maar eigenlijk is ieder nummer op dit compacte album een pareltje. Toch niet té dicht bij de zon gevlogen.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life.
0 Reacties