De tachtigjarige Tom Jones zingt met overtuiging
Het had vermoedelijk niemand verbaasd als Sir Tom Jones al jaren geleden een parodie van zichzelf geworden was. Een nachtclubzanger op leeftijd, gedoemd om in schimmige etablissementen uitgewoonde versies van zijn stokoude hits te zingen. Ver voor dat naargeestige scenario zich ontvouwde, wist de Welshman zich op een spectaculaire manier opnieuw uit te vinden. Eerst als een vitale popzanger, met hits als Kiss en Sex Bomb. Sinds hij samenwerkt met producer Ethan Johns, kreeg zijn werk een aardsere kwaliteit. De onverslijtbare stem van Tom Jones blijkt ook wonderwel te passen bij blues, folk en rock.
Op alweer het vierde album dat die samenwerking opleverde, is dat niet anders. Surrounded By Time bevat hoofdzakelijk interpretaties van bestaande stukken. De dood van zijn echtgenote inspireerde de zanger om het gospelnummer I Won’t Crumble With You If You Fall op te nemen. Als dat geen ontroering oproept, moet je welhaast van steen zijn. Minstens zo indrukwekkend is de bluesballad I’m Growing Old, een nummer van Bobby Cole dat hem al in 1972 aangeboden werd. Nu pas vond hij dat hij de leeftijd had om het op te nemen. Jones klinkt opvallend fel in No Hole In My Head, een stuwend, psychedelisch popnummer inclusief sitar. De rol van de tv in de recente wereldgeschiedenis passeert in het gesproken Talking Reality Television Blues, waarbij ijle, Radiohead-achtige klanken zijn decor zijn.
Geen moment krijg je het gevoel te luisteren naar een oude baas die nog zo nodig moet. Integendeel, van oude gospel tot actuele pop; de tachtigjarige Jones zingt het allemaal met overtuiging, bevlogenheid en een jeugdige energie waar je alleen maar diepe bewondering voor kunt hebben.
Genoten van deze recensie van Tom Jones – Surrounded By Time en wil je meer recensies lezen? Dat kan hier of bestel de nieuwste Lust For Life met altijd de dikste recensierubriek van de Benelux!
0 Reacties