Geen idee of The War On Drugs deze release expres zo getimed heeft, maar het album komt in een tijd waarin amper liveshows mogelijk zijn precies op het juiste moment. En om eerlijk te zijn, word ik er bijzonder nostalgisch van. Adam Granduciel en co. zijn al jaren vaste gasten op mijn favoriete festivals en alhoewel ik de afgelopen paar jaar nog geplaagd werd door een gevoel van oververzadiging, kan ik me nu niets fijners voorstellen dan Live Drugs in een donkere festivaltent. De band staat namelijk garant voor een waanzinnige live-ervaring waarvan je zomaar in gelukzalige trance kan raken. Voor dit album zijn Granduciel en zijn co-producer/stage manager Dominic East in veertig harde schijven aan opgenomen materiaal gedoken en hebben ze getracht in tien songs de evolutie van The War On Drugs weer te geven. Zo komt Buenos Aires Beach van het debuut Wagonwheel Blues voorbij, terwijl dat album destijds (2008) weinig stof deed opwaaien, maar opvolger Slave Ambient (2011) is dan weer niet vertegenwoordigd. Niet gek dat de focus ligt op Lost In The Dream (2014) en A Deeper Understanding (2017), de albums waarmee de band het grote publiek bereikte, maar het is wel een gemis. Enfin, de tien songs die er wél opstaan, klinken fantastisch. Een welkome troostprijs voor een gestolen festivalzomer.
1 Reactie
Waanzinnig plaat, idd voor een beetje festival gevoel in quarantaine.