In de nieuwe editie van Lust For Life praat Don McLean over het schrijven van zijn evergreen Vincent. Natuurlijk maakten we van de gelegenheid gebruik om ‘The American Troubadour’ ook over andere onderwerpen te spreken. Op 5 en 6 oktober speelt de inmiddels zeventigjarige singer-songwriter in Carré. Hieronder vertelt McLean over zijn oude successen, nieuwe muziek en de cynische wereld waar we nu in leven.
“Ik heb altijd al een bijzondere band gehad met Nederland”, meldt de van hits als American Pie, Vincent en Crying bekende zanger. “Ik ben dol op de omgeving en de mensen. En het theater waar ik speel, is een van de mooiste theaters ter wereld. Dat er na al die jaren nog steeds zo veel mensen op mijn shows afkomen, is een hele eer en we gaan een geweldige show neerzetten.”
Verwachtte je dat American Pie en Vincent zulke grote hits zouden worden toen je die nummers schreef?
“Ik dacht nooit na over hits. Ik wilde aanvankelijk gewoon een artiest zijn die albums maakte voor een klein platenlabel en daarvan rond kon komen. Als ik kon leven van de muziek die ik maakte met mijn gitaar en mijn banjo was ik in mijn ogen een succes. Jack Nicholson heeft drie Oscars gewonnen en zei eens: ‘Ik voel me succesvol als acteur omdat ik nooit een normale baan heb hoeven nemen’. Dat geldt ook voor mij: in mijn hele leven heb ik nooit een reguliere baan gehad. Ik wist altijd genoeg geld te verdienen om van te kunnen leven. En in het begin zorgde ik ook nog eens voor mijn moeder. Ik kan leven van mijn muziek en ook al ben ik nu een beroemdheid, voor mij is het nooit vanzelfsprekend geweest. Het kan allemaal zomaar verdwijnen, je weet nooit wat er kan gebeuren. Het is dus een zegen en ik ben er zeer dankbaar voor.”
Hoe hou je het spannend voor jezelf om voor de zoveelste keer een lied als American Pie te zingen?
“Je moet regelmatig je setlist veranderen en ook wat nieuwe muziek spelen. Maar je moet ook de nummers die je al zo lang zingt elke keer met een frisse blik benaderen. Het maakt niet uit hoe vaak jij een lied gezongen hebt, het gaat erom dat het publiek gekomen is om die songs te horen. En ik heb enorm veel respect voor mijn publiek, want die mensen hebben er veel voor over om bij mijn concerten te zijn. Het bedrag dat ze neertellen voor een kaartje kunnen ze ook aan iets anders besteden. Ze hoeven het geld niet aan mij uit te geven. Dus uit respect voor die mensen zing ik elke keer een nieuwe en geperfectioneerde versie van nummers als American Pie of Castles In The Air. Het zijn nooit opvullertjes en het wordt ook nooit saai voor mij. Je hebt als artiest het recht niet om verveeld te raken in het bijzijn van je publiek. Gebeurt dat wel, dan moet je gewoon lekker thuisblijven en stoppen met zingen. Helaas komt het vaak voor, mensen die constant afschuwelijke optredens geven voor het geld. En dat zijn dan beroemde artiesten, maar ik zal hun namen niet noemen. Het zijn net zombies die hun concerten als machines afwerken. Zij respecteren zichzelf niet en ze respecteren hun publiek niet. En dus respecteer ik die artiesten niet.”
Wat die nieuwe muziek betreft: komt er binnenkort een opvolger van je vorige album Addicted To Black?
“Ja, ik ben bezig met een album dat Botanical Gardens heet. De nummers zijn allemaal klaar en de plaat komt waarschijnlijk na deze tour uit. Ik ben er erg trots op. Een paar van die nieuwe nummers zal ik ook spelen tijdens de shows in Amsterdam, samen met de songs uit het verleden die iedereen wil horen. Maar het verandert elke avond. Als je me twee keer op rij zou zien spelen, zou je twee verschillende shows krijgen.”
Vier jaar geleden speelde je op het Glastonbury-festival, waar een jonger publiek je muziek waarschijnlijk ook ontdekt heeft. Heb je veel jongere luisteraars, denk je?
“Ik denk dat er meer jongeren zijn die van mijn muziek houden dan veel mensen zich realiseren. Want op mijn oude platen ben ik zelf ook nog een jongeman en ik klink in die nummers ook nog jong. Ze kunnen nu dezelfde gedachten hebben die ik destijds had over de wereld om me heen. Jonge mensen leven momenteel in een heel cynische wereld. Het is een wereld van informatie en technologie, die anti-kunst, anti-romantiek en anti-poëzie is. Dat is de wereld waar zij in leven. En die is veel lelijker en veel intenser dan toen ik jong was. En dus zoeken ze naar mensen als ik en anderen uit mijn tijd om iets te hebben om zich aan vast te houden.”
Don McLean geeft vanavond en morgen concerten in Koninklijk Theater Carré, Amsterdam. Klik hier voor info.
Foto: Keith Perry
1 Reactie
Bedank voor het interview met Don McLean op internet. Ik kijk al weer uit naar zijn concert van morgen in Carré. Al weer het zevende concert dat ik van hem bijwoon. En inderdaad, het verveelt nooit. Heldere stem en fantastisch gitaarspel. Zijn mooiste concerten zijn de concerten die hij helemaal solo doet. Destijds (begin jaren 70) in het Concertgebouw toen hij altijd alleen optrad of enkele jaren geleden noodgedwongen in Carré toen de band door de vulkaanuitbarsting niet naar Europa kon vliegen. Ook mooi was een openluchtconcert op een zwoele zomeravond in het Belgische Turnhout.