De Amerikaanse singer-songwriter Hamilton Leithauser heeft een aardige reputatie opgebouwd met zijn succesvolle indierockband The Walkmen en als duo met Rostam Batmanglij (ex-Vampire Weekend). In 2013 begon hij een solocarrière en zijn debuutalbum Black Hours (2014) werd een hit. Toch was het proces van band naar solo een moeilijke weg voor hem. “Bij The Walkmen waren er vijf mensen en nu was ik opeens alleen.” Lust For Life sprak met hem over The Walkmen, zijn nieuwe soloplaat The Loves Of Your Life en de impact van het coronavirus.
Met The Walkmen heb je zeven albums opgenomen en de band staat voorlopig op pauze. Waarom zijn jullie naast de band ook solomuziek gaan maken?
“We zaten al heel lang in The Walkmen en we werden ook steeds succesvoller. Maar ik denk dat we op een bepaald moment wel ons hoogtepunt bereikt hadden. We maakten al muziek sinds we kleine kinderen waren en voor The Walkmen zaten we ook al in andere bands. Daarom ontstond het idee om solo te gaan zodat we zelf dingen konden uitproberen.”
Zijn er invloeden van The Walkmen in jouw muziek te horen?
“Ik weet zeker dat deze invloeden er altijd zullen zijn, maar als soloartiest probeer ik daar eigenlijk juist vanaf te komen. Ik heb het gevoel dat het even duurde, want bij mijn eerste plaat was ik me zo bewust van mijn muzikale verleden dat ik dacht: ik kan niet weglopen van The Walkmen. Ik wilde zelfs geen elektrische gitaar gebruiken, omdat het ‘typisch The Walkmen’ was. Naarmate de tijd verstreek, ontspande ik meer en dacht ik: wat maakt het uit? Het is niet het einde van de wereld als mijn muziek overeenkomsten zou hebben met die van mijn band. Vanaf dat moment maakte ik mij er geen zorgen meer over. Ik denk dat ik op het punt ben gekomen dat ik mijn eigen sound heb gecreëerd. Dat is wel het lastigste gedeelte als je solo gaat. Je kunt namelijk alles doen, er zijn geen regels en niemand die tegen je zegt: ‘Ik vind dit niet leuk of ik zou het anders doen.’ Ik wist ook niet zeker of ik minimalistische muziek wilde maken met weinig instrumenten of dat ik een aantal orkestelementen wilde toevoegen. Je hebt geen idee waar je moet beginnen – om daar uit te komen, is het engst en het moeilijkst.”
Je werkt veel samen met multi-instrumentalist en ex-Vampire Weekend-bandlid Rostam Batmanglij. Jullie gingen samen op tournee en brachten in 2016 het album I Had A Dream That You Were Mine uit. Hoe is deze samenwerking ontstaan?
“Rostam hoorde van een wederzijdse vriend dat ik een soloplaat aan het maken was. Ik had hem jaren geleden ontmoet toen Vampire Weekend samen met The Walkmen optrad, alleen hadden we elkaar nooit echt leren kennen. Hoe dan ook, hij vroeg mij of ik een keer wilde langskomen om samen muziek te maken. Hij woont niet ver van mijn huis in Brooklyn vandaan, dus ik liep naar zijn huis en we zijn samen gaan jammen. Vanaf dat moment ging het snel en zijn we bevriend geraakt. Het was een geweldige ervaring en een hele andere manier van werken. Rostam is iets jonger dan ik en hij komt uit een ‘wereld van werken met een liveband.’ Het was een eyeopener om te zien hoe jongere muzikanten tegenwoordig zelf hun muziek maken op een computer en het levendig en leuk maken. Het moeilijkste is om muziek spannend en levendig te houden. Ik kon dat zelf alleen wanneer er veel mensen samen speelden en er een act bij bedacht werd. Door deze ervaring heb ik beter door hoe ik dat allemaal zelf zou kunnen doen. Daardoor kan ik in mijn uppie verder werken.”
Wat drijft jou als singer-songwriter? Waar ben je gepassioneerd over?
“Als artiest probeer je verschillende manieren te vinden om interessant te zijn en te blijven. Tegenwoordig ben ik erg enthousiast over het spelen op mijn eigen instrumenten, omdat ik altijd alleen de zanger was en hooguit een beetje gitaar speelde. Elke keer als ik een nieuw instrument krijg, probeer ik er een nummer bij te bedenken. Qua onderwerpen waarover ik schrijf en zing, is het lastig te zeggen. Als het niet iets is waar je gepassioneerd of geïnteresseerd in bent, dan kan het resultaat behoorlijk saai zijn. Zorg ervoor dat je iets vindt dat je over het algemeen interessant vindt en waar je lang over kunt schrijven. Voor The Loves Of Your Life waren het nieuwe mensen die ik heb ontmoet en waarvan ik dacht dat zij het misschien moeilijk hadden. Momenteel vind ik het ook het interessantste om over persoonlijkheden te schrijven. Op deze manier schrijven sommige van mijn favoriete auteurs hun eigen verhalen.”
Op 10 april is je nieuwe album The Loves Of Your Life verschenen. Voor degenen die ‘m nog niet hebben gehoord: wat kunnen ze verwachten?
“Nou, hij heeft elf nummers en elk nummer gaat over individuele personen. Als ik heel eerlijk ben, hou ik van elk liedje. Er waren nog meer songs, maar die heb ik geschrapt omdat ik de plaat kort wilde houden. Ik heb bijna alle instrumenten zelf bespeeld. Toch waren er bepaalde gedeeltes waar ik iemand voor nodig had, omdat het mij niet lukte, maar de rest heb ik dus zelf gedaan.”
Je geeft aan dat je van elk nummer houdt, maar wat is echt jouw favoriete nummer?
“Dat is moeilijk kiezen… Ik hou van Don’t Check The Score, The Garbage Men en The Old King, maar vooral aan The Old King ben ik gehecht. Het is een nummer dat negen jaar geleden geschreven is tijdens mijn periode bij The Walkmen. Ik hield van de melodie van de piano, maar ik kon er zelf nooit een liedje van maken. Totdat ik met de tekst en de extra melodieën aankwam. Ook zingen mijn dochters mee op de achtergrond. Ik ben gewoon erg blij met de manier waarop alles samenkwam.”
Je hebt de nummers zelf geschreven, gecomponeerd en opgenomen in jouw studio in New York. Hoe heb je dit proces ervaren?
“Ik moest daar even aan wennen. Ik lees veel boeken over schrijvers die alleen werken en wat zij daarover te zeggen hebben. Je moet namelijk wennen aan de eenzame en geïsoleerde levensstijl en dat er niemand is met wie je kunt sparren over je ideeën. Bij The Walkmen waren er vijf mensen en nu was ik opeens alleen. Je hebt geen enkele reflectie en je weet niet wanneer je moet beginnen of stoppen. Er is niemand die jou vertelt of het een goed idee is of dat je het misschien anders moet doen. Dat is het moeilijkste van alleen schrijven en opnemen. Als je hebt uitgezocht welke manier voor jou werkt, waar je moet beginnen en hoe je productiever kunt zijn, dan is het proces leuk. Tot die tijd ben je verdwaald in het bos.”
Over New York gesproken, hoe is het daar momenteel met de uitbraak van het coronavirus? En hoe ervaar jij deze hectische periode?
“Ik ben uit de stad vertrokken, omdat ze ook de scholen hebben gesloten. New York heeft volgens mij nu de meeste coronagevallen van de wereld. Dus ik pakte mijn spullen in en vertrok, met mijn gezin naar mijn ouders in Virginia. De hele stad werd namelijk zo vreemd. Een aantal weken geleden was ik op Time Square en het was alsof ik in een film zat. Er waren maar heel weinig mensen op straat, het is een spookstad geworden. De hele situatie is krankzinnig en vreselijk. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen, want alles is veranderd. Het is ook niet fijn voor mij als artiest, want mijn plannen zoals de aankomende tour zijn allemaal afgezegd. Maar er spelen nu belangrijkere zaken in de wereld, dat is logisch.”
Benieuwd naar de culinaire capaciteiten van Hamilton Leithauser? Lees dan zijn recept voor gebakken zalm met citroen en groente in de rubriek Koken Met Rockers in Lust For Life 100!
Foto: LFL100/Glassnote Records
0 Reacties