De 9 beste bluesnummers van The Rolling Stones

We moesten er elf jaar op wachten, maar in december verschijnt er dan eindelijk een nieuwe studioplaat van The Rolling Stones. Op Blue & Lonesome covert de band songs van onder anderen Willie Dixon en Howlin’ Wolf, en daarmee keren de oude helden dus terug naar hun roots: de blues. De groep die zich ooit vernoemde naar het nummer Rollin’ Stone van Muddy Waters is onlosmakelijk verbonden met het genre. Lust For Life blikt terug op de fraaiste bluesnummers die de Stones tot nu toe uitbrachten.

9. Mannish Boy (Live)

Aangezien The Rolling Stones zich zoals gezegd vernoemden naar een nummer van Muddy Waters, is het niet raar dat de band ook iets van de bluesgrootheid coverde. Op het toch wat onderschatte dubbelalbum Love You Live (1977) is de plezierige uitvoering van Mannish Boy een van de hoogtepunten. In 1981 speelden de Stones het nummer live met de meester zelf. Een opname daarvan kun je vinden op de dvd Live At Checkerboard Lounge.

8. Who’s Driving Your Plane?

Een vaak over het hoofd geziene prachtsong in het oeuvre van The Rolling Stones. Misschien ook niet zo gek, want Who’s Driving Your Plane? was ‘slechts’ het b-kantje van de single Have You Seen Your Mother, Baby, Standing In The Shadow? (1966). Door de manier waarop Jagger zingt, heeft het nummer wel iets weg van het songmateriaal dat Bob Dylan rond die tijd op albums als Blonde On Blonde zette. Who’s Driving Your Plane? is ook te vinden op de voor fans onmisbare boxset Singles Collection: The London Years, die in 1989 uitkwam.

7. You Gotta Move

De enige cover op het tijdloze album Sticky Fingers. Voor dit arrangement van een oud gospellied liet de band zich inspireren door de uitvoering van bluesmuzikant Fred McDowell. De Stones-versie was in 1969 al te horen tijdens een Amerikaanse tournee en werd in dat jaar ook opgenomen. Die studiotrack verscheen echter pas twee jaar daarna.

6. Stop Breaking Down

Een lekker smerige versie van Robert Johnsons klassieker Stop Breaking Down, afkomstig van het meest rauwe album dat The Rolling Stones ooit opnam: Exile On Main St. Mick Taylor steelt de show met zijn puike slidegitaarspel. Een zeldzame live-uitvoering van de band kun je vinden op de dvd Voodoo Lounge Live. In die versie van Stop Breaking Down speelt bluesheld Robert Cray ook nog even mee.

5. Love In Vain

Nog een cover van een Robert Johnson-nummer. Het slome blueslied verscheen in 1969 op het schitterende album Let It Bleed. Ry Cooder, meester op alles wat snaren heeft, voegde mandolinepartijen toe aan die studiotrack. De virtuoos doet niet mee in de live-versie op het album ‘Get Yer Ya-Ya’s Out!’, maar toch is die uitvoering misschien wel de beste die je in de Stones-discografie kunt vinden.

4. Little Red Rooster

De oudste opname in dit lijstje is een cover van Willie Dixons Little Red Rooster, waarschijnlijk de bekendste uitvoering van dat nummer. De Stones-versie verscheen in november 1964 op single en ging de geschiedenis in als het enige blueslied dat ooit in Engeland op nummer 1 terechtkwam. Little Red Rooster stond daar niet op een regulier album van de band. In Amerika was het andersom: het nummer kreeg geen singlerelease, maar wel een plek op de lp The Rolling Stones, Now!

3. No Expectations

Op het album Beggars Banquet (1968) staat een song met de titel Stray Cat Blues, maar No Expectations valt net wat meer in de categorie blues. In dit lekker lome nummer is het gitaarspel van Brian Jones nog te horen. Over zijn bijdrage zegt Mick Jagger in het boek According To The Rolling Stones: “Brian was niet echt betrokken bij de opnames van Beggars Banquet, afgezien van wat slidegitaar in No Expectations. Dat was het enige wat hij speelde op de hele plaat. Hij kwam niet opdagen tijdens de sessies en het ging niet echt goed met hem. Sterker nog, ik denk dat we niet wilden dat hij kwam opdagen.”

2. Down In The Hole

Ook nadat onder meer funk- en disco-invloeden in de muziek van de Stones slopen, keerde de band nog af en toe terug naar zijn roots. Zo is op de lauw ontvangen lp Emotional Rescue uit 1980 een van de meest onderschatte albumtracks te vinden. Mick spuwt zijn confronterende tekst (‘Will all your money keep you from madness, keep you from sadness, when you’re down in the hole?’) uit over de meeslepende gitaar- en harmonicabegeleiding in het lekker rauwe bluesnummer Down In The Hole. Had niet misstaan als openingslied van de serie The Wire, in plaats van het bijna gelijknamige (en ook geweldige) Way Down In The Hole van Tom Waits.

1. Midnight Rambler

Een van de bekendste songs in dit lijstje, ook al werd er nooit een single van uitgebracht. Midnight Rambler staat op Let It Bleed, een van de beste lp’s van de Stones. Hoewel gitarist Mick Taylor al meespeelde op enkele tracks, is zijn voorganger Brian Jones hier nog te horen – zij het op percussie in plaats van gitaar. Een nog betere uitvoering, ditmaal mét Taylor, kun je vinden op het sublieme live-album ‘Get Yer Ya-Ya’s Out!’ (1970). Die versie duurt maar liefst negen minuten.

Foto: Raymond van Olphen
The Rolling Stones op Pinkpop, 7 juni 2014