Het ooit zo onafscheidelijke singer-songwriterduo Simon & Garfunkel doet in 2018 Nederland aan, maar wel afzonderlijk van elkaar en op verschillende momenten. Paul Simon zal op 7 en 8 juli twee afscheidsconcerten geven in de Ziggo Dome, Art Garfunkel houdt het bij een eenmalige show en dat deed hij gisteravond in Carré. Een optreden dat met gemengde gevoelens beleefd zal zijn door het publiek.
Art Garfunkel wordt in november van dit jaar 77. Ergens hoop je dat de tijd stil is blijven staan eind jaren ’60 en dat die lange krullenbol met de hemelse stem van toen gewoon het podium van Carré op zal komen en nog net zo zuiver en krachtig zingt als vijftig jaar geleden. Maar ook voor mensen met uitzonderlijke muzikale talenten geldt: ‘time waits for no one’. Garfunkel is een oude man geworden, een wat fragiele verschijning die in de rol van vertel-opa nog wel krachtig en zelfverzekerd overkomt, maar als zanger wat voorzichtiger te werk moet gaan. Zijn stemgeluid is nog altijd zeer herkenbaar en op momenten ook nog wel heel mooi en zuiver, maar nooit een heel liedje lang.
Het concert begint met April Come She Will en The Boxer. Met name in die tweede song valt wel op dat Garfunkel flink heeft moeten inleveren in de loop der jaren. En misschien deze avond ook wat meer, want een enkele keer hoest hij even of tovert hij een zakdoek tevoorschijn om de neus te snuiten. Waar hij dan wat bij gniffelt. Tja, zijn stem hapert, de Amerikaan moet duidelijk moeite doen om de klassieker ook in een wat aangepaste vorm zuiver te kunnen zingen. Daar slaagt hij bij vlagen in, maar eigenlijk lijkt hij daar zelf niet zo mee te zitten. Zingen is zijn roeping en zijn beroep en hij doet het nog steeds graag, ook met de imperfecties van nu die daar bijkomen. Het publiek geeft ook steeds een warm en bemoedigend applaus dat de artiest dankbaar accepteert. Toch is het even gespannen aanvoelen welke kant dit opgaat, maar gaandeweg het concert – als hij wat meer is warmgedraaid – verbetert de stem van Garfunkel gelukkig iets per liedje.
Ondertussen leest hij anekdotes en gedichten voor uit zijn autobiografie die toepasselijk zijn voor Nederland (Vincent van Gogh) of voor de liedjes die volgen. De versie van Scarborough Fair is een hoogtepunt van het eerste gedeelte van het concert. Art Garfunkel heeft ook prachtig solomateriaal als Break Away en Miss You Nights, maar tijdens deze tour doet hij vooral covers (zoals Randy Newmans Real Emotional Girl) en Simon & Garfunkel-songs. Een uitzondering is er voor zijn grootste solosucces Bright Eyes, waarbij tijdens het intro een zucht van bewondering door de zaal gaat. Garfunkel staat op het podium met een gitarist en pianist, twee feilloos spelende muzikanten naast de zanger wiens oneffenheden in de zang snel vergeven worden door zijn status.
Moedig
Het is ook wel moedig dat hij zo in deze setting blijft optreden. Geen ondersteunende achtergrondzangers en gelukkig ook geen tape die meespeelt. Garfunkel zingt zoals hij nu is en doet er niets aan om de onzuiverheden te verbergen. Hij zet ook een knappe versie van Bridge Over Troubled Water neer, een uitdagende song met veel uithalen die wat kleiner ook erg mooi klinkt. The Sound Of Silence en zijn persoonlijke favoriet Kathy’s Song weten ook indruk te maken, misschien nog het meest doordat hij het nog steeds met zoveel inlevingsgevoel kan zingen. Garfunkel is echt een man van de twintigste eeuw, zo geeft hij zelf ook toe. “Hoe maak je een YouTube-video?” Met videoclips weet hij zich geen raad, wekenlang schaven aan een mooi album in een studio en dat op lp uitbrengen, daar heeft hij tenminste nog een voorstelling bij. De muziekindustrie van nu, daar snapt hij niets van.
We gaan afscheid nemen van die legendarische generatie muzikanten waar Art Garfunkel deel van uitmaakte. Veel grootheden zijn er al niet meer. Of ze geven afscheidstournees of ze leiden een teruggetrokken bestaan. Het besef dat dit ook weleens Garfunkels definitieve afscheid was van zijn Nederlandse fans komt heel sterk naar boven in de afsluitende song. Met de kort maar krachtige traditional Now I Lay Me Down To Sleep sluit een ook zichtbaar wat geëmotioneerde Garfunkel deze avond af. Een betere afsluiter is bijna niet denkbaar. Garfunkel begon zijn carrière met het zingen van dit soort songs en hem als 76-jarige dit opnieuw horen doen, voelt als een cirkel die rond is gekomen. Het concert was allesbehalve zuiver en perfect, kende een stroeve start, maar met zoveel sterke momenten, zijn bevlogen vertelde verhalen en deze ontroerende afsluiter kwam het goed. Zo ziet hij na een laatste dankbare buiging het publiek ongetwijfeld met een brok in de keel en positief gestemd huiswaarts gaan.
Art Garfunkel in Koninklijk Theater Carré, Amsterdam
Gezien op dinsdag 29 mei 2018
11 Reacties
Beste Thomas,
Genoten hebben we gisteravond van het concert van Art Garfunkel. Zijn zang vond ik nog prachtig. Met Bridge over Troubled water, Bright Eyes en Sound of Silence als hoogtepunten. Dat Art Garfunkel het klein hield met naast zich alleen een gitarist en een pianist, die overigens geweldig speelden, en alleen zijn stem vond ik heel gedurfd maar maakte het juist heel intiem en persoonlijk in het relatief kleine Carre. Wat heeft die man een mooie zangstem. Ook de verhalen die hij tussendoor vertelde vond ik interessant en inspirerend.
Wat mij betreft mag hij volgend jaar weer terugkomen naar Carre en dan ga ik ook weer.
Anneke
Ik heb – bewust – dit concert NIET bijgewoond en wel om de volgende redenen. Ten eerste: ik had het programma ontvangen: aanvang 20.00 uur; einde concert 21.40 uur met een pauze er tussen in gepland van 20 minuten. Daar ga ik geen reis voor maken waarbij ik drie uur onderweg ben.
Ik heb hem al heel lang gevolgd en ik weet zodoende van alle ins- en outs ook wat er is gebeurd tussen Art Garfunkel en Paul Simon. De laatste schijnt hij heel erg opgehemeld te hebben gedurende dit concert. Mag ook wel: Paul Simon brak voorgoed met Art Garfunkel in 2010. Maar nog steeds (bijna) alle songs zingen die van de hand van Paul Simon zijn, vind ik een gotspé. Maar ja wat heeft deze man anders te doen? Voor de helft wat hij te zeggen heeft – over voornamelijk – zichzelf.
Ik heb hetzelfde concert in Haarlem in 2015 meegemaakt. Met alleen Art Garfunkel en Tab Laven: DAT was het echte concert. Duidelijk is dat Art Garfunkel alleen erkenning moet krijgen want daar hangt zijn leven- letterlijk -vanaf.Het feit dat Paul Simon al in 1970 definitief Art Garfunkels lot besliste heeft Art Garfunkel ten diepste geraakt en dit heeft hij nog steeds niet verwerkt.
Gelukkig zit Paul Simon anders in elkaar: die geeft een twee en een half uur durend concert – zonder enige pauze – aan zijn publiek zonder één woord over hemzelf te zeggen
Het is maar wat je verwacht van je geliefde artiest. Van Art Garfunkels concert verwachtte ik niets en vanwege het barre weer ben ik thuis gebleven.
Uw review heeft mij in mijn beslissing gestaafd.
Uiteraard ga ik WEL naar Paul Simon toe wat dacht je. Ook al word ik DAN klets maar dan ook kletsnat van de regen!
Corrie, gelukkig ben je thuisgebleven ouwe zeurmuts :)
Lekker belangrijk, Corrie….wat een jankverhaal. Schrijf lekker iets als je wel bent geweest, zoals Anneke.
Paul en Art zijn nog steeds goed bevriend. Gaan samen naar honkbalwedstrijden.
Beste Corry,
Als Paul Simon naar een theater als Carre komt dan zou ik beslist graag naar hem gaan luisteren maar ik heb er niet zo’n zin in om met 17.000 mensen in het Ziggo Dome te gaan zitten. Dat is zo massaal en groot. Daar gaan tien keer zoveel mensen in als in Carre met 1756 plaatsen. Ziggo Dome is zo enorm, daar staat de artiest zo ver weg, dan kan ik net zo goed thuis voor de televisie gaan zitten. Ik zou graag zien dat meer artiesten in kleinere theaters gaan spelen. Dan wil ik ook wel meer voor mijn kaartje betalen.
Trouwens Corry, Art Garfunkel was nu ook weer met Tab Laven. Volgens mij is Art Garfunkel beter bij stem dan een paar jaar geleden. Ik vond het echt een geweldige avond. Je zult het straks vast ook geweldig hebben bij Paul Simon. Grote artiesten. Niet te geloven dat ze al 76 zijn.
Hartelijke groeten
Anneke
Beste Anneke
Ik heb heel lang geaarzeld om een kaart te bestellen juist omdat Ziggo Dome zo`n massale concerthal is. Uiteindelijk nam ik een besluit; concert op 7 juli was toen al uitverkocht. Toen er een tweede concert werd aangekondigd, was ik er als de kippen bij om een kaart te kopen. Ik ben heel blij dat ik dit heb gedaan. Als ik nu alle videos bekijk van Paul Simon die nu rondreist door geheel America en alle geuploade video`s beluister, word ik met de dag blijer dat ik die kaart heb besteld.
Ik geef je absoluut gelijk over de geweldige kwaliteit die Tab Laven iedere sh0w qua gitaarspel weer levert. Hetw as meer om HEM nog een keer “live” te zien optreden dan al die vertelsels van Art Garfunkel aan te horen die dezelfde zijn als in Haaarlem in 2015. Tijdens DAT concert had hij echt een heel krachtige stem.
Ik heb de setlist van gisteravond bekeken bekeken en ik kon echt wel janken over hoe hard Art Garfunkel qua prestaties achteruit is gegaan. Ook wil (bijna) iedereen hier niet aan en noemt mij een “ouwe zeurdoos”) of zoiets.Trouwens van met Paul Simon samen naar die wedstrijden gaan over welk jaar wordt hier gesproken? Ik kan mij alleen foto`s herinneren van een aantal jaren geleden. Paul Simon gaat nu toch echt alleen naar zo`n wedstrijd of hij neemt zijn gezin gezellig mee.
Dan als laatste punt: de reden dat Art niet goed bij stem was, is – waarschijnlijk – in het volgende feit gelegen. Aangezien ik alles weet te vinden, wist ik via het weblog van Tab Laven dat de ploeg al een paar dagen vóór het concert op Schiphol was aangekomen. Natuurlijk was het hier bloedheet; Tab; Dave en de manager zijn op pad gegaan en hebben een rondvaart gemaakt in de voor mij zo bekende Amsterdamse grachten. Wat Art Garfunkel in die tijd heeft gedaan, vertelt Tab nooit want dat mag hij niet van Art Garfunkel. Zoals de laatste het ook STRENG VERBODEN heeft om foto`s van en/of video-opnamen te maken. Doe je dat toch, dan komt “de bewaking” er aan te pas en word je de zaal uitgezet. Lekker “normaal” allemaal wel. Gelukkig heeft Art Garfunkel zich in de zaal nog kunnen gedragen maar daarbuiten……..DAT is een verhaal apart!
Hartelijke groeten
Corry
Een lange rit gemaakt om dit laatste concert bij te wonen. 36 jaar geleden – in 1982 – ook naar Simon and Garfunkel geweest. Geweldig en datzelfde gevoel was er ook weer met dit concert. Jammer dat ze niet samen waren, dat wel. Blijft zonde dat ze deze afsluiting niet samen deden..Laatste nummer niet meegemaakt omdat we naar de artiesten uitgang zijn gegaan in de hoop hem te zien en voor een handtekening /foto. 3 kwartier met amper 10 mensen in de regen gestaan zonder plu toen Art naar buiten kwam en meteen de auto indoor. Beveiliging gedroeg zich alsof wij een horde lastige fans waren (ahum) en Art deed snel de deur dicht met de woorden: bad time… en weg was hij. De avond was super hoor maar dit vond ik héél erg jammer.
Beste Yvonne;
Ik kan mij dit vanuit jouw kant levendig voorstellen.
Helaas -en ik zal wel weer bakken met een bepaalde soort van inhoud over mij heen krijgen – is dit gedrag van Art Garfunkel heel erg bekend. Hij geeft niet om zijn fans dit is een sinds jaar en dag heel bekend fenomeen. Ik kan het verhaal niet mooier voor je maken dan het is Yvonne.
Dit idiote gedrag van Art Garfunkel is natuurlijk beneden alle peil maar – helaas voor jou – ook wijd en zijd bekend.
Ik schaam mij voor jou echt kapot dat mag je van mij rustig weten. Ongetwijfeld heb je heel veel geld neergeteld om een kaart in Carré te kunnen bemachtigen. Art Garfunkel deelt af en toe – bij de Gratie Gods – handtekeningen uit.
Hij heeft een bloedhekel aan fans die een handtekening van hem willen vandaar dat jullie “als lastige vliegen” werden behandeld.Art Garfunkel leeft in zijn wereld die omgekeerd aan die van Paul Simon is.De laatste is zich heel bewust van het feit dat hij er is voor zijn fans en speelt de sterren van de hemel (gisteravond duurde zijn concert 2 uur en 40 minuten). Art Garfunkel heeft absoluut niks met zijn fans en dus laat hij ze – hoogmoedig – letterlijk drie kwartier in de regen wachten om vervolgens in de nacht te verdwijnen. HIJ is verslaafd aan zingen maar ik vond en blijf het een gotspé vinden wat voor concert hij in Amsterdam heeft gegeven en daarna hoe hij met zijn fans is omgegaan. DAT maakt mij zo vreselijk kwaad met die toneelspeler die zich zowel van zijn “aardige kant”(waar dus iedereen (bijna)voor valt en ook ik behoorde hier toe) op het toneel laat zien en de narcistische
” echte wereld die Art Garfunkel heet”.
Pikzwart als de nacht waarin hij zoevend verdween: zijn fans verbaasd en verdwaasd – letterlijk “in de kou” en in de stromende regen liet staan.Ik word echt misselijk van dit gedrag dat Art Garfunkel al jaren naar zijn fans toe vertoont.
Ik wacht met veel vreugde de volgende zure reacties op deze “Inconvinient Truth” af.
Maar mijn hart doet pijn als ik lees hoe Yvonne en de andere fans op deze wijze zijn behandeld.
Ik schaam mij hiervoor werkelijk kapot voor zoveel arrogantie van Art Garfunkel c.s..
Langs deze weg wens ik Yvonne heel veel sterkte toe. Houd je voor: je was en bent de enige niet die dit “lot” treft. Al velen zijn je voorgegaan: helaas.
Met hartelijke groet
Corry
Blijkbaar ben je op een soort Kruistocht tegen deze man. Mag best, hoor. Maar ik snap echt niet hoe je iets kunt zeggen over de kwaliteit en sfeer van deze avond als je er niet eens bij was.
Laat ons onze mening dan laten wij jou de jouwe.
Veel plezier bij de door jou zo bewonderde Paul Simon. Ik ga in Antwerpen luisteren….
#Johan Dan kom ik jou tenminste NIET tegen. Lijkt mij echt een ZEGEN! Goed weekend toegewenst.
Nog even een tip: als je in Antwerpen bent, zal je ongetwijfeld de biografie van Paul Simon kunnen kopen. Van harte aanbevolen. Veelzeggend is wel dat Art Garfunkel hier niet aan mee wilde werken. Hij wilde alleen meewerken als dit boek over Simon en Garfunkel zou gaan. “Dream Alone” uncle Artie……..