Lange tijd werd Bettye Lavette gezien als het best bewaarde geheim van de soulmuziek. Dat deze benaming inmiddels tot het verleden behoort, werd gisteren bewezen in een volle Paradiso. Liefhebbers uit alle windstreken kwamen genieten van pure soul zoals je die in Nederland nog maar zelden te horen krijgt. Aanleiding voor het concert was Lavettes album Worthy, dat eerder dit jaar verscheen.
Het heeft iets paradoxaals: wanneer Bettye Lavette het podium betreedt zou je niet zeggen dat ze volgend jaar al weer haar zeventigste verjaardag viert. Kwiek loopt ze naar haar microfoon en zonder enige moeite heft ze de eerste klanken aan van het nummer Unbelievable, een funky cover van Bob Dylan. En toch, wie goed kijkt naar de uitdrukkingen op het gelaat ziet dat de souldiva veel heeft meegemaakt in haar leven. Dat horen we ook terug in haar stemgeluid, dat met zijn rauwheid ietwat doet denken aan dat van Tina Turner. Lavette groeide op in het noordelijke Detroit, maar wat we hier vanavond horen klinkt toch vooral als ‘southern soul’. En dat is niet verrassend, aangezien de zangeres eind jaren zestig bij het zuidelijke Silver Fox-label tekende en later haar nummers opnam in het vermaarde Muscle Shoals.
Lavette is met een kleine bezetting afgereisd naar Amsterdam: een toetsenist, een gitarist, een bassist en een drummer omringen haar op het podium. Na de opening begint de band aan het nummer When I Was A Young Girl. Sinds afgelopen dinsdag is deze uitvoering in heel Nederland bekend, doordat Lavette het in De Wereld Draait Door liet horen en genoodzaakt was vijf keer opnieuw te beginnen doordat het geluid niet goed was afgesteld. Gelukkig herhaalt dit probleem zich vanavond in Paradiso niet.
Het publiek wordt getrakteerd op een integrale live-uitvoering van het album Worthy. De plaat vormt een beproefd recept dat Lavette de laatste jaren vaak herhaalt: nummers van bekende artiesten als Bob Dylan, The Beatles en The Rolling Stones worden in een nieuw soul-jasje gestopt. Dat dit jasje de nummers vervolgens vaak onherkenbaar maakt, blijkt vanavond in Paradiso. Na afloop van verschillende nummers vraagt Lavette aan de zaal of iemand weet wie het nummer geschreven heeft. Steeds weer blijft het akelig stil. Wanneer zelfs het Stones-nummer Complicated niet herkend wordt, is Lavette het zat. Ze spreekt de zaal op belerende wijze toe: “Keith Richards and Mick Jagger! You should know that!”
Ja, Lavette is op haar gemak. Veelvuldig vermaakt ze het publiek met leuke anekdotes of met indrukwekkende verhalen die iets vertellen over de nummers die ze zingt. Zo vertelt ze over haar zus, met wie ze een speciale band had maar die op jonge leeftijd het leven liet. Het toont de ellende die we vanavond terughoren in de muziek. Elke cover wordt veranderd in een soulnummer dat vol passie en geloofwaardigheid gezongen wordt. Hoogtepunt van de avond is misschien wel het bluesy en extreem gevoelige Just Between You And Me And The Wall, You’re A Fool, waarmee Lavette de zaal helemaal stil krijgt. Het is knap wat de Amerikaanse vanavond laat horen. De onherkenbaarheid van haar uitvoeringen van covers doet niets af aan de kwaliteit ervan. Het lijken stuk voor stuk hele nieuwe, eigen composities. Ook het Beatles-nummer Wait ontkomt niet aan de metamorfose van Lavette, en wordt slechts met moeite door een enkeling herkend.
Nadat het hele album Worthy ten gehore is gebracht, mag het publiek kiezen wat het wil horen. Lavette geeft lachend toe dat ze zich de teksten van haar vroegere nummers niet meer zo goed kan herinneren. Gelukkig herinnert ze zich wel het populaire nummer Joy uit 2005 en It Don’t Come Easy, een cover van Ringo Starr en George Harrison. Na een uitgebreide toegift en een lang aanhoudend applaus dat haar zichtbaar raakt, verlaat Lavette het podium om nog één keer terug te komen. Zonder instrumentale begeleiding sluit ze de avond af met een indrukwekkende uitvoering van Sinéad O’Connors I Do Not Want What I Haven’t Got. Met kippenvel keren de Paradisogangers huiswaarts.
Bettye Lavette in Paradiso, Amsterdam
Gezien op dinsdag 17 maart 2015
Foto’s: Bernard Bodt
0 Reacties