De Dijk in Muziekcentrum Enschede

Bij een optreden van De Dijk weet je wat je kan verwachten: geen visuele poespas, maar een concert waarbij de muziek centraal staat. Lust For Life zag de giganten van de nedersoul in Muziekcentrum Enschede. 

Het is bijna een garantie als je een concert van De Dijk bezoekt: Huub van der Lubbe zal het publiek minstens een keer verwelkomen met de woorden “Fijn dat jullie er zijn.” De immer innemende zanger staat strak in het pak op het podium en flirt tussen zijn partijen door met elke vrouw die hij in zijn vizier krijgt. De frontman heeft er zin in vanavond, is niet te beroerd om wat praatjes te maken en prijst net iets te vaak de nieuwe cd Allemansplein aan.

Bezetting
We zien vanavond weer enkel vertrouwde gezichten op het podium in Enschede. De kernbezetting van De Dijk is dan ook al ruim dertig jaar ongewijzigd. Ook tweede gitarist JB Meijers is inmiddels weer teruggekeerd, nadat hij eerder dit najaar een tijdje afwezig was vanwege een promotietour met The Common Linnets. Zoals altijd zien we de voltallige band vol overgave spelen: ook na die drie decennia is er van een automatische piloot nog helemaal niks te merken. Alleen het geluid is vanavond helaas niet optimaal: door een vervelende hoeveelheid galm is Huub van der Lubbe soms nauwelijks te verstaan en ook het Hammondorgel van toetsenist Pim Kops had tijdens Niemand In De Stad prominenter hoorbaar mogen zijn.

Minder bekende pareltjes
Melancholische klassiekers als Onderuit en Groot Hart vormen de muzikale hoogtepunten en bij Ik Kan Het Niet Alleen en Dansen Op De Vulkaan kan niemand zijn voeten stilhouden. Toch vervalt De Dijk zeker niet in een gemakkelijk greatest hits-concert: grote hits als Bloedend Hart en Mag Het Licht Uit worden zelfs overgeslagen. In plaats daarvan komen minder bekende pareltjes als Mijn Van Straat Geredde Roos voorbij, en natuurlijk mag het nieuwe album Allemansplein niet ontbreken. Dat het grote publiek deze songs niet direct herkent, blijkt wel uit de vele gesprekken die tijdens deze momenten in de zaal worden opgestart. Het doet echter niets af aan de kwaliteit van de nummers, die makkelijk overeind blijven staan tussen de rest van het werk.

Het is bijna een garantie als je een concert van De Dijk bezoekt: het wordt een groot feest en als je huiswaarts keert wil je nog maar een ding: net zulke saxofoonsolo’s kunnen weggeven als Roland Brunt. Dat is in Muziekcentrum Enschede niet anders. Vrij naar Huub: “Fijn dat we er waren.”

De Dijk in Muziekcentrum Enschede
Gezien op donderdag 4 december 2014
Foto’s: Carina Scheiberlich