Editors in TivoliVredenburg

Geef Editors een podium en ze spelen de zaal plat. Dat is al een paar jaar zo en dat gold maandagavond in TivoliVredenburg weer. Voor de derde keer dit kalenderjaar gaven ze een show in Nederland en vrijwel zeker was het hun allerbeste.

Eerst de grote zaal in TivoliVredenburg, vervolgens subheadliner op Pinkpop, daarna een eigen show in de ZiggoDome en om het af te maken headliner op Lowlands. Dat lijkt een logische volgorde, maar Editors doet het in anderhalf jaar tijd compleet andersom. Niet omdat de populariteit van de indierockband in de voorbije periode enorm gekelderd is, integendeel. De groep houdt gewoon enorm van Nederland, waar het meer populariteit geniet dan in het eigen Verenigd Koninkrijk. Britten geven de voorkeur aan bijvoorbeeld Kasabian en The Courteneers, die daar bovenaan alle festivalaffiches pronken. En dus komen Tom Smith en consorten graag extra vaak bij ons op bezoek, ook in het ‘kleine’ TivoliVredenburg.

Alle pk’s
Wie vooral fan is van de frontman hoeft niet eens te wachten tot het voorprogramma Andy Burrows voorbij is. Burrows en Smith werken op dit moment voor de tweede keer samen aan een album en dus geeft het duo al een voorproefje van wat we volgend jaar kunnen verwachten. Een halfuur later zijn de akoestische gitaren ingeruild voor het stevigere werk. Ze openen met The Boxer, een voor hun doen zachte opener. Bij Sugar blijkt vervolgens dat ze al hun pk’s gewoon mee hebben genomen naar Utrecht. Iets waar gelijk ook het gevaar in schuilt voor avond, want in het begin valt Smiths stem tijdens de openingscoupletten nog wel eens weg temidden van de power van zijn band.

Terug naar het verleden
Russell Leetch, Justin Lockey, Ed Lay, Elliott Williams en hun frontman zijn niet van plan om het met half werk af te doen en dat siert de heren. Waar het eerder dit jaar in Amsterdam rijkelijk lang duurde voordat de band echt loskwam, is het nu vanaf de eerste seconde raak. Bewijzen dat je groot bent, doe je door als grote band groots terug te keren naar een kleinere zaal. Behalve dat grijpt Editors ook terug naar het verleden met opvallend veel nummers van hun debuutplaat The Back Room. Zo komen Bullets, All Sparks en Fingers In The Factories allemaal voorbij.

Het contrast tussen oud en nieuw bij Editors is wat stijl betreft enorm, maar hoe goed de laatste twee albums juist op elkaar aansluiten, blijkt bij het naadloos in elkaar overlopende kwartet Darkness At The Door, Salvation, Violence en No Harm. Hoogtepunt daarin zijn de diepe en dreigende drumslagen van Lay tijdens Salvation. Eigenlijk blijft geen album onbespeeld en geeft het vijftal een soort ‘greatest hits’-show weg. Hierbij blijkt Editors zo veel hits te hebben dat de band Papillon straffeloos in het midden van de setlist kan stoppen en over Marching Orders – dat een paar jaar terug nog knallend alle shows afsloot – hebben we het deze avond niet eens.

IJzersterk
Editors benadert in TivoliVredenburg weer zijn allerbeste niveau: dat van Best Kept Secret en Rock Werchter 2016. Het belangrijkste dat ontbreekt ten opzichte van al die grote shows is het letterlijke vuurwerk en dat is ook maar goed zo op dit kleinere podium. Het wordt gecompenseerd met een overweldigende lading aan flitsende lampen, die je soms naar een zonnebril doen verlangen. Editors is ijzersterk als collectief, met een leidende en immer met theatrale gebaren optredende zanger. Al is hij wel eens spraakzamer geweest dan deze maandagavond. Dit compenseert hij door meermaals de het woord Utrecht, inclusief ch-klank, foutloos uit te spreken.

Zeven kwartier lang is het voluit gaan, waarbij Editors zichzelf amper een rustmoment gunt. Dat de band nog nooit zoveel optrad als in dit kalenderjaar is niet te merken; de mannen zijn totaal niet vermoeid. Zelfs het slotakkoord Nothing – waarvoor Burrows speciaal nog even het podium op komt – blijkt geen moment voor een ballad, wat het nummer oorspronkelijk wel is. In plaats daarvan zwepen ze Tivoli nog een keer op met een vrolijke rockversie. “I got nothing left”, klinkt het. Ze hebben vandaag in ieder geval alles gegeven, maar morgen moeten ze nog een keer. Dat wordt vast weer groots. Groots met een goed uitgesproken g.

Editors in TivoliVredenburg
Gezien op maandag 3 december
Foto’s door Maaike Ronhaar