Foo Fighters in de Ziggo Dome

Als alle bezoekers per luid gebulderde ‘fuck’ of ‘fucking’ die de strot van frontman Dave Grohl verliet een euro korting op de toegangsprijs zouden krijgen, dan was iedereen vanavond in de Ziggo Dome gratis van de partij geweest. Om dus geheel in stijl de conclusie van deze recensie te verklappen: Foo Fighters is live nog steeds een fucking goede band. En Grohl is een fucking toffe gast. Fuck.

Eigenlijk zouden de Amerikaanse rockers eerder dit jaar headliner zijn van o.a. Pinkpop en Rock Werchter, maar tijdens een concert in het Zweedse Göteborg op 12 juni had Grohl ruzie met het concept ‘zwaartekracht’, waardoor hij van het podium lazerde – en prompt een gecompliceerde beenbreuk opliep. Die avond kwam hij zowaar nog terug uit het ziekenhuis om vanuit een stoel de show af te maken, maar achteraf bleek het dus heel wat erger te zijn dan men in eerste instantie dacht – en prompt werd een fiks deel van de tour afgeblazen, inclusief de shows in de Benelux.

Industrieel ontwerper
Grohl is echter geen mietje en vertikte het om er dan maar voorlopig helemaal een punt achter te zetten, dus liet hij een gigantische troon bouwen om daarop het resterende deel van de shows te spelen. En hoe gigantisch dat ding is, blijkt wel in de Ziggo Dome: compleet met houders voor een dozijn gitaren, inclusief rookmachine, versterker, microfoonstandaard en een heel arsenaal aan lichten – en bovendien verrijdbaar op de catwalk die zich voor het normale podium bevindt. “Ik heb dit ding ontworpen toen ik fucking high was” meldt Grohl met een grote grijns. Mocht het niet meer zo vlotten met de muziek, dan wacht hem ongetwijfeld een mooie carrière als industrieel ontwerper.

Recalcitrant gordijn
Maar voorlopig lijkt het muzikaal nog wel goed te zitten met Foo Fighters. Meest recente album Sonic Highways (2014) is misschien niet de allerbeste plaat van de rockers, maar live komen de twee ‘nieuwe’ songs die vanavond tussen het oudere materiaal geplakt worden uitstekend tot hun recht. En dat terwijl de avond nog een valse start kent ook. Het enorme gordijn-met-logo waarachter de band verstopt zit, hoort eigenlijk naar beneden te vallen bij de eerste tonen van opener Everlong, maar het recalcitrante kreng blijft aan een punt vasthangen – precies voor de troon van de niet gigantisch mobiele Grohl. En dus legt de frontman de zaak even stil, maar hij doet het euvel uiteraard met een grijns af: “Het is de eerste keer dat dit gebeurt! Maar weet je, soms zijn het de fucked up dingen die ervoor zorgen dat je de show nooit zult vergeten!” En als het gordijn even later verdwenen is, begint het dan toch echt: de greatest hits-zegetocht van Foo Fighters in de Ziggo Dome.

Imposant oeuvre
In twintig jaar heeft de band een behoorlijk imposant oeuvre opgebouwd, vol fors rockende hits die gemaakt lijken voor het podium. “En we gaan vandaag nummers spelen van het fucking eerste album, het fucking tweede album, het derde album, het vierde album… van elke fucking plaat!” meldt Grohl al snel. En inderdaad, van This Is A Call en Big Me (in een verrassend verstilde uitvoering) van het album Foo Fighters uit 1995 via monsterhits als Monkey Wrench, The Pretender en Breakout tot Congregation en Something From Nothing van Sonic Highways: het is een keurige dwarsdoorsnede van twee decennia Foo Fighters wat de bezoekers vanavond voorgeschoteld krijgen.

“You want to dance?”
Als altijd speelt de band vol overgave, met Grohl als stevig vloekend, veel ouwehoerend en fijn brullend middelpunt. Maar ook drummer Taylor Hawkins, de immer verlegen grijnzende gitarist Pat Smear, leadgitarist Chris Shiflett en bassist Nate Mendel hebben er zin in vanavond – al is dat niet altijd van de serieuze koppen van de laatste twee af te lezen. Vlekkeloos is het allemaal niet en Grohl zal nooit de beste zanger ter wereld worden, maar dat boeit niet bij een Foo Fighters-show. “You want to dance?” brult de frontman regelmatig, en dat vat de insteek eigenlijk prima samen: naar een Foo Fighters-concert ga je om een toffe avond te hebben en mee te schreeuwen. En als de heren er na ruim twee uur met Best Of You een punt achter zetten (aan het fenomeen ‘toegift’ doen ze niet, “Dat soort onzin kost alleen maar tijd en wij willen liedjes spelen”) laat de band een zweterige, naar bier geurende menigte vol tevreden grijnzende gezichten achter. Missie ruimschoots geslaagd dus!

Foo Fighters in Ziggo Dome, Amsterdam
Gezien op donderdag 5 november 2015
Foto’s: Cristel Brouwer