John Mayer in Ziggo Dome

Wie denkt dat het tijdperk van gitaarhelden voorbij is, heeft het goed mis. Dé hedendaagse gitarist is John Mayer en wie gelooft dat deze charmeur enkel gillende tienermeisjes aantrekt, zit er wederom naast; er is namelijk een heel divers publiek afgereisd naar Amsterdam. Zo zweeft er rond het eind van de avond een ballon met de tekst ‘I Love John xxx Jeroen’ door de Ziggo Dome, nemen oudere koppels hand in hand de tijdloze muziek in zich op en komen buitenlandse fans van ver om hun grote voorbeeld te zien. Mayer is voor iedereen.

Bij aankomst valt een ding op: de stapel weggesmeten campingstoeltjes bij de ingang. Zouden er kampeerders zijn geweest? De kans is groot, net zo groot als de kans dat er een tweede concert van de gitaarvirtuoos bij moest komen, want dat moest zeker. Mayer weet niet één, maar twee keer de Ziggo Dome uit te verkopen. Of dat verdiend is? Aan het luidkeelse geschreeuw bij zowel opkomst als aftreden te horen, is dat een dikke vette ja.

Indrukwekkende band
De performance bestaat uit twee sets; de eerste duurt een uur met daarna een pauze, gevolgd door de anderhalf uur durende tweede set. Een avondvullende show zonder voorprogramma – want dat heeft Mayer niet nodig – maar mét zijn band, bestaande uit maar liefst acht fantastische muzikanten.

Hoewel Mayer in z’n eentje al een aardig optreden weet neer te zetten, steelt deze keer vooral zijn band de show. In het bijzonder gitarist David Ryan Harris, wiens rijke stem ook niet onopgemerkt blijft. Wanneer deze man een solo geeft, weet hij de aandacht van het publiek tot aan de laatste seconde vast te houden met zijn verbazingwekkende muzikaliteit. Ook achtergrondzangeres Tiffany Palmer heeft een krachtig geluid en geeft de show net dat beetje extra. Maar wees niet getreurd wanneer Mayer de tweede set zonder begeleiding opent, want ook alleen weet hij de harten van het publiek te winnen. Toch merk ik wel dat ik enthousiaster word wanneer de band weer in zijn volledigheid te horen is.

Charmes
Tussendoor bewijst de zanger niet alleen een getalenteerd muzikant te zijn, maar ook publiekscharmeur. Zijn eerste drie nummers leveren de meest fotogenieke momenten op – al zegt hij het zelf – in tegenstelling tot de latere songs, waarbij de gitarist zeker een aantal moeilijke gezichten weet te trekken. Deze laat hij speciaal voor de fotografen ook nog even aan het begin van de avond zien, waarna het publiek in lachen uitbarst. Ingestudeerd of niet, zijn humor valt in ieder geval in de smaak.

Mayer staat niet bekend als de meest sympathieke man in de muziekwereld, maar op het podium weet hij zijn fans in te palmen. Zo vraagt hij aan een man in een warme trui vooraan het podium: “Sta je nog steeds achter de beslissing om een trui aan te trekken?”. Waarna deze overdonderde fan zich gelijk omkleedt, want wanneer John Mayer tegen je praat, luister je naar hem. Geen twijfel mogelijk.

Voor ieder wat wils
Door de jaren heen lijkt Mayers gitaarwerk op plaat veiliger te zijn geworden en zijn songs poppier. Gelukkig is zijn spel op het podium nog steeds indrukwekkend en laat hij daar wel degelijk zien wat hij allemaal met zijn vlugge vingers kan, zowel op gitaar als piano. Mayers oeuvre is groot en van zijn gezicht is af te lezen dat hij zelf ook veel plezier beleeft aan zijn oude bluesnummers en ingewikkelde gitaarsolo’s. Nieuwe nummers als New Light en Carry Me Away zijn inderdaad overduidelijk minder adembenemend dan de welbekende publieksfavorieten Neon, Slow Dancing In A Burning Room en Gravity en zijn voornamelijk voor de jongere fans het hoogtepunt van de avond. Maar goed, tussen al dat lekkere gitaarwerk door wil ik ook zeker even kunnen dansen op een paar vrolijke nummers.

Wat het ook is waarvoor de Ziggo Dome is volgelopen – zijn gitaarwerk, swingende nummers of charmante uitstraling – de kans is groot dat aan het eind van de avond iedereen tevreden kan zeggen dat ze de volgende keer weer willen gaan. Hoewel Mayers huidige hits misschien niet zijn wat de echte gitaarliefhebbers van hem zouden willen, laat hij zijn talent wel degelijk horen op het podium met een staaltje magnifiek gitaar-, piano- én mondharmonicawerk. De gillende meid achterin de zaal die zeker een week lang zonder stem zal zitten, is het vast met me eens als ik zeg dat elke naar spetterende gitaarsolo’s hunkerende muziekfanaat John Mayer een kans moet geven. En dat zal vast ook Jeroen beamen.

John Mayer in Ziggo Dome, Amsterdam
Gezien op woensdag 9 oktober 2019
Foto’s door Mitchell Giebels