Peter Gabriel, Phil Collins en… Ray Wilson? De derde zanger van Genesis is jammer genoeg aan het grote publiek voorbij gegaan. En dat terwijl de Schot een geweldige stem heeft en nog altijd optredens verzorgt. Zo ook in Zoetermeer, waar de zaal vooral uit Genesis-fans bestaat die een groot aantal nummers van hun favoriete band voorbij horen komen.
In 1996 werd Ray Wilson bij Genesis gehaald als vervanger van Phil Collins. Uiteraard bij voorbaat al een kansloze onderneming, ondanks het zeker niet slechte album Calling All Stations. Oude liefhebbers van de groep waren allang afgehaakt en het grote publiek – dat Genesis in de tien jaar daarvoor vooral als de begeleidingsband van Collins was gaan zien – had al helemaal geen behoefte aan deze samenstelling. Niet veel later werd Genesis dan ook ontbonden.
Wat een glorieus nieuw hoofdstuk had moeten zijn in het leven van een zanger die met de band Stiltskin al bescheiden succes had gevierd, werd uiteindelijk het schoolvoorbeeld van hoe snel het kan gaan in de muziekbusiness: Ray Wilson kwam terecht in de muzikale marge en treedt tegenwoordig op met een keur aan Genesis-nummers om publiek te trekken. En dan hebben we het niet alleen over tracks van het eerdergenoemde Calling All Stations, maar ook over vele nummers uit de Collins- en Gabriel-perioden van de band.
Coverband?
Een veredelde coverband dus eigenlijk. Op papier nogal sneu, maar wie de Genesis-tour met Wilson in 1998 zag (of er een opname van heeft gehoord) weet dat hij de nummers overtuigend neer weet te zetten. Er komt een fijne dwarsdoorsnede aan Genesis-klassiekers voorbij die allen goed bij zijn stem passen, van The Lamb Lies Down On Broadway en Carpet Crawlers tot Ripples en That’s All. In het openingsnummer No Son Of Mine weet Wilson zelfs beduidend meer emotie te stoppen dan Phil Collins ooit voor elkaar heeft gekregen.
Natuurlijk zijn er in de muzikale begeleiding wel kwalitatieve verschillen: het drumgeluid van Collins en het toetsenwerk van Tony Banks evenaar je niet zomaar. Positieve toevoegingen zijn er in de vorm van twee violistes, die een aantal tracks een fijne nieuwe laag mee weten te geven. “Tony Banks wilde nooit klassieke instrumenten in Genesis. Daarom heb ik dit gedaan. Om hem te pesten,” grapt Wilson. Een bijzonder geslaagde pesterij, want een van de dames zorgt met een prachtige instrumentale uitvoering van Entangled voor misschien wel het hoogtepunt van de avond.
Eigen werk
Naast het Genesis-materiaal komen er ook nummers van Stiltskin (met natuurlijk de hit Inside) en solotracks voorbij. Deze bewijzen eens te meer hoe jammer het is dat Wilson nooit aan een tweede album met Genesis is toegekomen, waarop hij ongetwijfeld meer compositorische inbreng zou hebben gehad dan op het al grotendeels klaarliggende Calling All Stations. Liedjes als Take It Slow en Wait For Better Years laten zien wat een sterke songschrijver hij kan zijn.
En net als Ray Wilson met volle overtuiging alle scepsis heeft weggenomen, besluit hij het niet bij zijn stem passende Land Of Confusion en de Peter Gabriel-solohit Solsbury Hill te vertolken. Toch nog een beetje een veredelde coveract dus. Maar vooruit: wel een verdomd goeie, zo vindt ook het razend enthousiaste publiek.
Ray Wilson in De Boerderij, Zoetermeer
Gezien op zaterdag 15 november 2014
Foto’s: Bert Treep
2 Reacties
Hallo Stefan, een veredelde coverband lijkt me niet helemaal correct. Genesis was en is een instituut en Wilson was daar onderdeel van, zoals ook Steve Hackett. Al diegene die onderdeel waren van het grote Genesis hebben recht op eigen interpretaties van het grote repertoire van de rock band. Niet veel mensen kunnen zeggen dat ze de ex zanger zijn geweest van de band Genesis, alleen Peter Gabriel Phil Collins en Ray Wilson. Ray Wilson treed vaak op in verschillende settings. Alleen of enkel met z’n pianist of met een kwartet. Zo nu en dan komt er een Genesis nummer voorbij maar in hoofdzaak speelt hij dan zijn eigen repertoire waar hij inmiddels al een behoorlijke verzameling van heeft. Als mazzel hebt tref je hem alleen in een klein cafétje waar hij een sfeer weet te creëren die hij alleen kan, intiem, passie en schotse humor. Wilson stond vorig jaar nog in de Royal Albert Hall samen met Hackett en waren alle critici het er samen over eens dat ze met grootheden te maken hadden, en daar sprak niemand over een veredelde coveract. Dus…. voor de volgende recensie , “Ray Wilson de ex zanger van Genesis” lijkt mij meer op z’n plaats voor deze geweldenaar. Of toch gewoon simpel “Ray Wilson”. Volgend jaar in Oktober komt terug naar Zoetermeer, wie weet treffen we mekaar daar wel Stefan en kunnen we onder het genot van een drankje eens van stof wisselen over Ray Wilson. Voor de rest een keurig verslag hoor.
Gisteravond ( 08-12-2018) Ray Wilson in de boerderij in Zoetermeer. Een geweldige avond gehad met prachtige muziek. Zowel genesis nummers als zijn eigen nummers. Ik vind het zeker geen coverband, dit is meer.