Tedeschi Trucks Band in AFAS Live

Met het stoppen van The Allman Brothers Band kwam in 2014 een einde aan een van de beste livebands aller tijden, maar uit die groep ontstonden gelukkig wel twee andere briljante podiumacts: Gov’t Mule (met ex-Allmans-gitarist Warren Haynes) en de Tedeschi Trucks Band. Die laatste won de afgelopen jaren kennelijk zo aan populariteit dat het podium van AFAS Live gisteravond werd ingenomen door het twaalfkoppige gezelschap rond gitarist Derek Trucks en zangeres Susan Tedeschi.

Even terug naar de zomer van 1999. Derek Trucks is net toegetreden tot de legendarische groep die zijn oom, drummer Butch Trucks, dertig jaar eerder mede startte: The Allman Brothers Band. Tijdens de zomertour maakt de jonge gitarist, die daarnaast ook zijn eigen Derek Trucks Band bezighoudt, kennis met een bijzonder getalenteerde zangeres die het voorprogramma verzorgt. “Ik weet nog dat ik Susan op het podium zag en helemaal omver werd geblazen”, vertelt de naar Derek & The Dominos vernoemde slide-virtuoos aan Lust For Life. “Hoe lief ze daar stond en hoe zacht ze praatte, om vervolgens iedereen de volle laag te geven met haar optreden. Ik had nooit kunnen denken dat er zo’n geluid uit haar kon komen!”

Een ‘match made in heaven’ dus, en – zo blijkt – ook nog in meerdere opzichten. Twee jaar na deze cruciale dag in het leven van beide rasmuzikanten besluit het koppel te trouwen. Het duurt echter tot 2010 voordat ze hun eigen bands samenvoegen in de Tedeschi Trucks Band, waarin ongeveer evenveel genres als bandleden zijn ondergebracht. Inmiddels telt het muzikale circus maar liefst twaalf hoofden: naast de twee hoofdrolspelers aanschouwen we vanavond drie blazers, drie achtergrondvocalisten, twee percussionisten, een toetsenist (tevens fluitist) en een bassist op het podium. Of nou ja, ‘een bassist’… we hebben het hier wel over Tim Lefebvre, een zeer gerespecteerd sessiemuzikant uit het jazzwereldje en de man die meespeelde op David Bowie’s laatste meesterwerk Blackstar.

Nu The Allman Brothers Band al bijna drie jaar – en waarschijnlijk permanent – op non-actief staat, kan Trucks zich volledig focussen op dit andere avontuur en het is opvallend dat dit kleurrijke gezelschap enkel op basis van een uitmuntende live-reputatie een zaal als AFAS Live heel aardig weet te vullen. Klinkt aan het begin van de avond nog een ietwat mager welkomstapplaus, tijdens het rustmoment voor de toegift besluit het zittende publiek (waaruit de nodige Gov’t Mule- en Allman Brothers-shirts opdoemen) de stoelen te laten voor wat ze zijn en de band terug het podium op te lokken met een zeer verdiende staande lofuiting.

Van blues tot freejazz
De prima albums van de Tedeschi Trucks Band – waaronder het vorig jaar verschenen Let Me Get By – verbleken bij de live-ervaring. Eigen songs als Laugh About It, Don’t Know What It Means en het pakkende Anyhow komen buiten de studiomuren veel meer tot leven en tien keer zo hard binnen. Trucks wringt de ene na de andere fabuleuze solo uit zijn gitaar en hier en daar gaat ook Tedeschi flink los op de snaren. Het draait echter zeker niet alleen om het koppel uit de bandnaam. Het is het geheel. Samen kunnen deze muzikanten vrijwel elke stijl aan: van soul, rock en blues (een weergaloze uitvoering van de Elmore James-klassieker The Sky Is Crying) tot Latin (een fragment uit Santana’s Soul Sacrifice). Het door achtergrondvocalist Mike Mattison gezongen en polka-achtige Right On Time brengt je terug naar de sfeer van Tom Waits-albums uit de jaren tachtig en er ontstaat zelfs een dwars stuk freejazz, waarin bassist Lefebvre de boel even lekker laat ontregelen.

Tedeschi heeft een gitaar in handen, maar ze imponeert natuurlijk vooral op vocaal gebied. Wederom bewijst zij zich een blueszangeres van het niveau Bonnie Raitt, zeker wanneer haar echtgenoot van het podium loopt en haar even alleen laat schitteren in de spotlight. Ze zet Angel From Montgomery in – bekend van diezelfde Bonnie Raitt, maar oorspronkelijk van een singer-songwriter die zich op zijn best kan meten met Dylan: John Prine (neem alleen al de briljante regel ‘How the hell can a person go to work in the morning and come home in the evening and have nothing to say?’ uit dit lied). Tedeschi zingt met uitzonderlijke emotionele kracht en als ze er dan ook nog Sugaree van Grateful Dead-frontman Jerry Garcia aan vastknoopt, is deze recensent verkocht.

Duane en Janis
Met een goedgekozen mix van eigen werk en covers, adembenemend spel en een sympathieke, integere uitstraling maakt de band zijn vlekkeloze live-reputatie helemaal waar, nadat het twaalftal dat vorig jaar ook al flikte op het Holland International Blues Festival. De vocalisten, blazers, ritmesectie en toetsenist halen het maximale uit het echtpaar op de voorgrond. Trucks speelt zijn gitaarsolo’s alsof de geest van wijlen Duane Allman in hem gekropen is en Tedeschi zingt alsof hetzelfde bij haar gebeurde, maar dan met de geest van Janis Joplin. Een match made in heaven.

Tedeschi Trucks Band in AFAS Live, Amsterdam
Gezien op vrijdag 31 maart 2017
Foto´s: Bernard Bodt