Nine Inch Nails in AFAS Live

Na het voorprogramma, waar we het maar niet over zullen hebben, nestel ik me vlak voor het podium. Het is druk en vol. Ik sta ingeklemd tussen twee forse kerels, type baard en tattoos. Nine Inch Nails gaat zo beginnen. Een ding is zeker: het wordt fysiek. Notities maken kan ik wel vergeten, maar dat hoeft ook niet. Dit optreden is zo intens dat ieder moment in je hersens wordt gebrand. Meteen vanaf het begin barst het publiek los. Iedereen danst, zwaait met de armen, beukt vuisten de lucht in.

De show is magistraal. Alles klopt: het licht, het snoeiharde geluid, de muziek en het optreden. Het publiek wordt meegezogen in het donkere, pulserende universum van Trent Reznor en de zijnen. Welkom in zijn ‘Empire Of Dirt’. Industrial, heet de muziekstijl. Maar het is meer dan dat. We horen punk, techno en heavy metal. Maar ook jazz, ambient, trance en dit alles overgoten met een saus van statische geluiden, elektronisch geknars en gebrom. De bas dreunt door je lijf, je voelt de drumslagen in de kern van je lichaam doordringen. Snerpende, gillende gitaren doorklieven de synthesizers en de jankende loops. Dit alles ondersteund door een grandioze en vooral uitgekiende lichtshow.

Woede
De muziek van Nine Inch Nails was vroeger voor een select groepje liefhebbers, maar kennelijk zijn onze oren eraan gewend geraakt en gaandeweg het concert besef je dat wat de band laat horen in essentie kan worden omschreven als pure, zuivere rock. Loeihard, dat wel, maar in essentie ’top of the bill’ rock.

En hier wringt de schoen een beetje, want toen Trent Reznor eind jaren tachtig begon met NIN, bracht hij een boodschap van vervreemding, woede en rebellie. Deze boodschap is niet veranderd, maar Reznor wel. Hij is inmiddels de vijftig ruim gepasseerd, gelukkig getrouwd en vader van vier kinderen. Hij is Chief Creative Officer van Dr. Dre en Beats Music en richt zich onder meer op het schrijven van filmmuziek en het ontwikkelen van apps. De boodschap in zijn nieuwe muziek is meer politiek en maatschappelijk. Maar, volgens Reznor, nog steeds met dezelfde passie en woede gebracht.
Hoe dan ook, het is duidelijk dat hij weet wat hij doet op het toneel en hij doet dit vol overgave. Het publiek vindt alles prachtig, en terecht want ik heb zelden zo’n goede rockshow gezien als gisteravond. Zelfs de nummers van het nieuwe album Bad Witch (verscheen amper een week voor het concert) komen over als klassiekers. Als muziek zo intens is en zo indringend wordt gebracht, kun je niet anders dan je mee laten voeren.

Hurt
Dat doet het publiek dan ook graag, ruim anderhalf uur lang. Het laatste nummer dat NIN speelt wordt met gejuich ontvangen: Hurt. Johnny Cash heeft aan dit liedje een geheel eigen draai gegeven en hij heeft het zo groot gemaakt dat het een eigen leven is gaan leiden. Maar Trent Reznor eist het nummer weer terug. Hij maakt er een prachtige uitvoering van, begeleid door spookachtige tonen op de gitaar en ondersteund door het publiek dat uit volle borst meezingt. Hij draagt zijn ‘crown of thorns’ nog steeds en met verve.

Nine Inch Nails in AFAS Live, Amsterdam
Gezien op woensdag 27 juni 2018
Foto’s: Rob Sneltjes