Het tiende album van Nightwish biedt opnieuw een weldadig soort escapisme
Het nieuwe album van Nightwish is deels een weerzien met een oude bekende. Yesterwynde, de tiende studioplaat van de Finse band, bevat een aantal vertrouwde elementen. Uitgesponnen nummers als An Ocean Of Strange Islands en Perfume Of The Timeless schieten heen en weer tussen zwaar aangezette metal en sprookjesachtige melodie. Zanger en multi-instrumentalist Troy Donockley voorziet alles regelmatig van een folk-achtig tintje. Koor- en orkestpartijen zorgen dat ook op Yesterwynde het bombastische geluid in al z’n overrompelende glorie te horen is. In The Day Of… duikt zelfs een kinderkoor op. De pakkende melodieën houden de wilde rit tot de laatste seconden boeiend. Dan is er natuurlijk de als altijd expressieve zang van Floor Jansen, die inmiddels niet meer weg te denken is uit het typische Nightwish-geluid.
Toch zijn er ook dingen veranderd. Op de voorgaande albums tekende de Brit Pip Williams (o.a. Status Quo) voor de orkestrale arrangementen; zijn plaats is ingenomen door soundtrackcomponist James Shearman. Waar dit tot slechts een subtiel verschil leidde, valt dit niet te zeggen over het vertrek van Marko Hietala. De bassist en zanger stapte in 2021 op vanwege mentale issues. Zijn rauwe zang vormde zo’n twintig jaar een mooi contrast met het opera-achtige gejubel van de opeenvolgende zangeressen. Hoewel dat scherpe randje gemist wordt, is Yesterwynde als geheel een erg geslaagd epos dat opnieuw een weldadig soort escapisme biedt.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Nightwish? In de komende editie van Lust For Life (verkrijgbaar vanaf woensdag 25 september) vind je een uitgebreid interview met zangeres Floor Jansen!
3 Reacties
Ik heb het nu beluisterd en als je zegt dat het het Royal Philharmonic Orchestra met een zangeres is geloof ik het ook.
Nee na de eerste beluistering zeg ik …bagger…
Is bagger
Heb deze cd geluisterd wat een wereld plaat geweldige muziek als je dit niet goed vind luister je naar de verkeerde muziek mijn mening vijf sterren