Recensie Yes – The Quest

Yes is inmiddels weinig meer dan een veredelde tributeband

Als recensent moet je natuurlijk proberen zo neutraal mogelijk een plaat te benaderen. Toegegeven: bij de nieuwe Yes was dat heel erg moeilijk. Het gezelschap is inmiddels weinig meer dan een veredelde tributeband van zichzelf en het vorige album Heaven & Earth (2014) was een gedrocht van jewelste. Maar goed, dapper als ik ben (‘dapper’ en ‘masochistisch’ liggen hier erg dicht bij elkaar) gaf ik The Quest op aandringen van de redactie toch een kans en ik moet zeggen: het valt me alleszins mee.

De kwaliteit van latere Yes-oplevingen als Magnification en Fly From Here wordt niet gehaald, om over de hoogtijdagen maar te zwijgen, maar er is gelukkig wel weer een duidelijke mate van bezieling aanwezig. De productie klinkt bovendien een stuk minder flets dan op Heaven & Earth en het gitaarspel van Steve Howe is smaakvol als altijd. Tweeënhalve ster, naar boven afgerond vanwege het verrassingseffect.

Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Yes? Bekijk hier Lust For Life 060, met een artikel over de band.