ZZ Top – Raw (recensie)

zz-top

Deep cuts doen ouderwetse passie oplaaien bij ZZ Top

Het meest waardevolle onderdeel van de ZZ Top-docu That Little Ol’ Band From Texas (2019) is toch wel de opnamesessie die het trio speciaal voor die gelegenheid organiseerde. In Gruene Hall, Texas stoften Billy Gibbons, Dusty Hill en Frank Beard voornamelijk materiaal uit het pre-MTV-tijdperk af en regisseur Sam Dunn verspreidde flarden van de registratie over zijn verder niet bijzonder verhelderende film. Het album met de alleszeggende titel Raw verschaft kijkers die nieuwsgierig waren naar de rest alsnog de ononderbroken audio. Door de afwezigheid van publiek laten de opnames zich meer beluisteren als een studioplaat met heropnames van deep cuts plus enkele latere hits dan als een liveregistratie.

Waar shows in Nederland de afgelopen jaren soms een ietwat plichtmatige indruk wekten, doen songs als Certified Blues en Thunderbird ouderwetse passie oplaaien bij de band, die overigens ook doorklinkt in een crowdpleaser als La Grange. Raw is niet zomaar de soundtrack van een documentaire: dit album markeert tevens het einde van een tijdperk. De in juli vorig jaar overleden Hill excelleert hier immers nog in bijvoorbeeld I’m Bad, I’m Nationwide, waaruit maar weer blijkt hoe onweerstaanbaar zijn basspel was in combinatie met Gibbons’ massieve gitaarsound.

Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over ZZ Top? Bekijk hier LFL098, met een artikel over de band!

4 / 5 stars     

0 Reacties

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *