AC/DC in de Johan Cruijff ArenA (live-recensie)

  • ac-dc-arena
  • ac-dc-arena

Na een gelikt animatiefilmpje waarin de band in een snelle bolide naar de Johan Cruijff ArenA raast, schiet AC/DC in Amsterdam uit de startblokken met If You Want Blood (You’ve Got It). Een opvallende keuze. Het is een van de topnummers van het legendarische album Highway To Hell uit 1979, maar werd in de achterliggende decennia nauwelijks meer gespeeld. Extra mooi dus dat het tijdens deze Power Up-tournee zo’n prominente plaats in de set krijgt. Het sterk opgebouwde nummer is ook nog eens een ideaal begin van een verrukkelijk avondje AC/DC, zo blijkt al snel.

If You Want Blood (You’ve Got It) is ook de titel van een al even iconisch livealbum uit 1978. Zelfs de meest vergevingsgezinde fan van AC/DC zal zich realiseren dat het anno 2024 niet meer zo mooi wordt als die hete avond in Glasgow, waar een band in topvorm voor een kolkende menigte speelde. De tijd is hard geweest voor AC/DC. Na de plotselinge dood van zanger Bon Scott in 1980 werd Brian Johnson als vervanger opgetrommeld. De plaats van de inmiddels eveneens weggevallen slaggitarist suprême Malcolm Young is inmiddels ingenomen door neef Stevie Young. Zo blijft AC/DC toch een beetje een familiebedrijf.

Aanwinst

Tijdens deze tournee zijn nog twee leden van de klassieke bezetting afwezig. Bassist Cliff Williams blijkt als het om optredens gaat dan toch echt met pensioen te zijn gegaan. Zijn vervanger is Chris Chaney, bekend van Jane’s Addiction. De veelgeplaagde drummer Phil Rudd is thuisgebleven om voor zijn zieke echtgenote te zorgen. Tijdens deze tournee zit Matt Laug, bekend van o.a. Alice Cooper en Slash’s Snakepit, achter het slagwerk. Wat op papier een aderlating lijkt, blijkt in Amsterdam juist een aanwinst. Tijdens de tournee van 2015 en 2016, met Chris Slade als drummer, klonk AC/DC bij tijd en wijle wat futloos, vooral vanwege het trage tempo.

Al bij If You Want Blood (You’ve Got It) is te horen hoe de nieuwe ritmesectie oude krachten in de band losmaakt. AC/DC klinkt energiek en bevlogen. En nog belangrijker: de boel swingt weer als vanouds. Dat blijft zo als bijvoorbeeld Back In Black, het actuele Demon Fire en Shot Down In Flames voorbij denderen. Vooral voor de fans van het eerste uur is het te gek dat er veel songs uit het Bon Scott-tijdperk gespeeld worden, zoals Sin City, Dirty Deeds Done Dirt Cheap en High Voltage. Zoals het ook fantastisch is dat er teruggegrepen wordt op het de afgelopen veertig jaar weinig gespeelde Riff Raff van Powerage.

Oude nest

De motor van de band is nog altijd Angus Young, die in Amsterdam met rappe beentjes over het immense podium duckwalkt, kwistig strooiend met solo’s en riffs. Hij werd eerder dit jaar 69, maar het heilige vuur is er nog altijd. Toch wordt de show in de uitverkochte Johan Cruijff ArenA ook voor een groot deel gedragen door de 76-jarige frontman Brian Johnson. Zijn positie als zanger leek vanwege hardnekkige gehoorproblemen tijdens de vorige tournee ter discussie te staan. Uit alles blijkt dat de man dolblij is terug op het oude, vertrouwde nest te zijn. De brede grijns wijkt niet van zijn gelaat. Hij gaat volledig op in de muziek, terwijl de zweetplekken ter hoogte van zijn ‘man boobs’ alsmaar groter worden. Wat een sympathieke kerel is het toch. Zo gewoon gebleven dat het bijzonder is.

In dat licht is het opvallend dat hij in het vervolg van het optreden wel erg kort van stof is. Aan het begin belooft hij ons een feestje ‘Amsterdam style’ – wat dat ook moge betekenen. Verder blijkt de zanger weinig te melden te hebben, met als gevolg dat er tussen de gespeelde songs wat ongemakkelijke stiltes over de arena neerdalen. De band hoeft echter maar het intro van Thunderstruck of Highway To Hell in te zetten om de rode zee van knipperende duivelshoorntjes weer in beweging te krijgen.

Slotsalvo

Het kan natuurlijk zijn dat de beste man simpelweg zijn stem spaart. In Amsterdam klinkt Brian Johnson beter en vooral meer zelfverzekerd dan tijdens het enige AC/DC-optreden in 2023, op het Power Trip-festival in Californië. In de tweede helft van de set blijkt hij dan toch niet genoeg kracht meer te hebben om een nummer als You Shook Me All Night Long werkelijk recht te doen, maar het trekt geen wissel op het concert als geheel. Vooral niet omdat de band ons naar huis stuurt na een salvo met Highway To Hell, Whole Lotta Rosie, Let There Be Rock – met lange gitaarsolo van Angus Young – en de toegiften T.N.T. en een oorverdovend For Those About To Rock (We Salute You). De bulderende kanonnen vormen het slotakkoord van een goudeerlijk en hartverwarmend rock & roll-feest – Australian style.

AC/DC in de Johan Cruijff ArenA, Amsterdam
Gezien op woensdag 5 juni 2024
Foto’s door Anne-Marie Kok

Meer lezen over AC/DC? In de nieuwe editie van Lust For Life Magazine vind je een uitgebreid artikel over de 25 beste songs van de band!

2 Reacties

  1. Gerard Rappard 8 juni 2024 Reageer

    Mooi verwoord Robert. Vond de stiltes tussen de nummers oorverdovend. Had wat slang woorden gegooid naar het publiek en had Angus als semi-Nederlander wat laten zeggen.

  2. Robert van ‘t Oever 9 juni 2024 Reageer

    Het was een memorabele avond. De kans dat we ze nog een keer live in Nederland kunnen zien spelen is klein (gezien de leeftijd en stem van Brian). Verbazingwekkend dat er verder geen woorden tot het publiek zijn gesproken. Zeker gezien de achtergrond van Angus. Het minste wat hij naar mijn overtuiging had kunnen zeggen is “bedankt voor jullie komst”. Dit was voor mij het enige smetje op de avond.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *