Adele in de Ziggo Dome

Toen de concertreeks van Adele in de Ziggo Dome werd aangekondigd, besloten heel veel mensen een poging te wagen om kaartjes te scoren. De vraag naar tickets was zo gigantisch dat ondanks extra concerten nog steeds ontzettend veel mensen achter het net visten. Als de digitale wachtrij vertaald zou worden naar een fysieke wachtrij liep deze vanaf Nederland een flink eind richting Oost-Europa. Gisteravond was het dan zover, de eerste Nederlandse show van de zangeres in lange tijd. Maakte ze de torenhoge verwachtingen waar en bleef ze haar zenuwen de baas?

Een groot scherm met gesloten ogen is al zichtbaar achter het podium als de deuren open gaan. Iedereen weet wat er zometeen zal gaan gebeuren. Zodra het eerste nummer klinkt, zullen de ogen plots geopend worden. Maar het feit dat Adele het concert met de single Hello start in het midden van de zaal zorgt toch nog voor een groots verrassingseffect. Het is algemeen bekend dat de Britse zangeres voor elk concert nerveus kan zijn en daarom misschien tijdens de eerste nummers liever wat meer op het podium in de buurt van haar band blijft.

Ogen deppen
Niets is dus minder waar en in haar zang is ook niets van zenuwen te merken. Zelfverzekerd haalt ze met gemak alle noten en de uithalen zijn loepzuiver gezongen. Mooier dan op plaat. Tijdens het studioproces gaat blijkbaar toch een stukje bezieling verloren die je hier in de Ziggo Dome wel hoort. Meteen daarna zet ze Hometown Glory, met mooie Amsterdamse plaatjes op het scherm, in en zie je al menig fan de tranen in de ogen deppen.

De populariteit van Adele beperkt zich lang niet alleen tot de rijken die honderd euro of meer voor dit concert wilden neerleggen. Gezinnen, moeders en dochters, studenten en toch ook behoorlijk wat mannen doen vanuit alle kanten van de tot de nok toe gevulde Ziggo Dome hun best om zo goed mogelijk een glimp van de wereldster op te vangen. Dankzij het gigantische scherm is de show ook van afstand uitstekend te volgen. Adele babbelt in een hoog tempo en plat Engels veel tussen de nummers door om wat variatie te geven tussen de vele ballads met bombastische refreintjes. Ook een manier om haar zenuwen van zich af te praten, maar zodra ze zingt is er plots niets meer over van de nervositeit.

Alison Krauss
Ze vertelt over haar liefde voor stroopwafels, haar band met Nederland en Paul de Leeuw, ze ontmoet na vele jaren de twee dochters van haar celliste op het podium met de nodige ‘Oh my god’-s en met elke anekdote wint ze meer en meer sympathie. Ondanks het megasucces is Adele met beide benen op de grond blijven staan en dicht bij zichzelf gebleven. Ze geniet zeker van het optreden, vooral bij een nieuwer nummer als Water Under The Bridge (of Sweetest Devotion) zie je heel duidelijk dat zingen haar gelukkig maakt. Maar dat ze vroeger niet rijk was en in achterafzaaltjes speelde voor tien dronken mensen is ze ook niet vergeten. En ook de bij het grote publiek onbekende Alison Krauss zal er een hoop luisteraars bij krijgen dankzij de lovende woorden van Adele voor haar idool.

Hoosbui
De mensen in het publiek krijgen in ieder geval waar voor hun geld met fantastisch gezongen hits, waaronder ook Skyfall. Alleen Turning Tables ontbreekt, maar die volgt wellicht op een van de overige avonden nog. Tijdens Set Fire To The Rain is het dankzij een prachtig effect net alsof Adele tijdens een zeer plaatselijke hoosbui staat te zingen en Someone Like You vormt nog steeds een erg mooi duet met het megakoor dat haar zingende fans kunnen vormen. Als slotakkoord is er nog een stevige versie van Rolling In The Deep, met een lading witte snippers die neerdaalt op het publiek. Daarmee is de eerste show helemaal volgens het boekje gelopen. Perfect.

Adele maakt het dus helemaal waar. Ze is terecht een van de populairste artiesten en een fenomenaal goede vocaliste: het hele concert lang heeft ze perfecte controle over haar stem. De show bevat veel ballads, maar een eventuele al te sombere teneur compenseert ze ruimschoots met veel humor. Ook krijg je als concertbezoeker echt even een kijkje in haar ziel, niet alleen door de openhartige songteksten maar ook haar verhalen en bijvoorbeeld de jeugdfoto’s op het grote scherm. Hiermee wordt de sympathie voor Adele als mens en als artiest alleen maar groter. Het is flauw voor de mensen zonder kaartje, maar dit fenomeen moet je echt een keer meemaken als muziekliefhebber. Want live is Adele nog vele malen indrukwekkender dan op plaat of dvd.

Adele in de Ziggo Dome, Amsterdam
Gezien op woensdag 1 juni 2016