Jeff Wayne mag in 2014-2015 dan een tournee van zijn The War Of The Worlds de titel The Final Arena Tour hebben meegegeven, niets is minder waar. Want na enkele tournees erna die Nederland niet aandeden, is zijn muzikale spektakel nu terug op onze bodem onder de noemer The Spirit Of Man Tour. Het Wagneriaans totaaltheater met livemuziek en zang, videoprojecties en hologrammen, vuur en bewegende alienmachines blijkt in Ahoy zowel een herinnering aan het verleden op te roepen als de blik op de onzekere toekomst te werpen.
Ooit was The War Of The Worlds een van de meer obscure titels van auteur H.G. Wells, geestelijke vader van het sciencefictiongenre. Tot de Orson Welles-adaptatie ervan voor de radio in 1938 de krantenkoppen haalde – sommige luisteraars zouden door het hoorspel echt hebben gedacht dat de marsmannetjes op hen neer kwamen dalen. Dat verhaal moge betwijfeld worden, maar het aanhoudende succes van The War Of The Worlds zeker niet. Wells’ invloedrijke roman over een buitenaardse invasie is sindsdien niet uit de druk geweest en leverde nog talloze speelfilms, stripboekbewerkingen én dit ambitieuze muziekspektakel op.
Jeff Wayne’s versie
Opvallend genoeg is Jeff Wayne’s musicalversie van The War Of The Worlds van alle bewerkingen bijna het meest trouw aan het bronmateriaal, inclusief de setting in Victoriaans Engeland. Hij zette het verhaal van Wells kracht bij met een groots geluid vol leidmotieven en futuristische geluidseffecten, dat zowel symfonische als elektronische elementen optimaal benut.
Maar we mogen niet vergeten dat tussen het verschijnen van het album in 1978 en vandaag de dag ook alweer bijna een halve eeuw is verstreken. En waar de muziek geen seconde gedateerd klinkt, ogen de visuals die al sinds de eerste tournee aan het begin van deze eeuw gebruikt worden dat wel. Niet zozeer het hologram van verteller Liam Neeson in de rol van The Journalist, maar wel de computergeanimeerde mensfiguren, explosies en Marsbewoners. Toch is dat niet zozeer bezwaarlijk; The War Of The Worlds zou Wayne’s versie niet zijn zonder het op het podium neerdalen van het grote driepotige aliengevaarte dat ook de cover van de plaat siert.
Buitenwereldse uitdaging
De grote uitdaging voor elke nieuwe uitvoering van Jeff Wayne’s alien-opera is dan ook niet het decor, maar het samenstellen van een cast die kan tippen aan de originele opnames van zijn meesterwerk. Natuurlijk klinkt het orkest ULLAdubULLA, onder leiding van de 81-jarige Wayne én voorzien van een indrukwekkende orkestchoreografie, fantastisch. Ook op de zeer strak spelende Black Smoke Band valt werkelijk niets aan te merken. Maar qua zang is de concurrentie moordend, met o.a. Thin Lizzy-frontman Phil Lynott als Parson Nathaniel, Moody Blues-vocalist Justin Hayward als The Sung Thoughts Of The Journalist en Chris Thompson (Manfred Mann’s Earth Band) als The Voice Of Humanity.
In 2014 was het aan onder anderen Jason Donovan, verschillende X Factor-deelnemers en een zanger van Westlife om hun schoenen te vullen, nu gingen Charlie Simpson (Busted, Fightstar), Max George (The Wanted), Nathan James (Inglorious) en Rou Reynolds (Enter Shikari) de uitdaging aan. De keuze voor vier frontmannen van (pop)rockbands is een verstandige – hun uitvoeringen variëren van zeer degelijk (Simpson in de rol van Hayward) tot uitmuntend (Reynolds als The Artilleryman).
De laatste uitvoering?
Collega Stefan Sjoers vroeg zich na de uitvoering in de toenmalige Heineken Music Hall (inmiddels AFAS Live) in 2014 nog af: ‘Hebben we daarmee als Nederlanders het laatste optreden van Jeff Wayne’s The War Of The Worlds meegemaakt?’ Het antwoord op zijn vraag is ‘nee’ gebleken, maar de vraag dient wederom gesteld te worden. Geestesvader Jeff Wayne is wederom een dagje ouder geworden; zijn dansjes minder uitbundig, zijn enthousiasme desondanks onaflatend. Mocht er over een paar jaar geen vijftigjarig jubileum gevierd kunnen worden, mogen we ons gelukkig prijzen met deze zeer geslaagde uitvoering van Wells’ tijdloze buitenaardse invasie.
Jeff Wayne’s Musical Version Of The War Of The Worlds in Ahoy, Rotterdam
Gezien op dinsdag 22 april 2025
Foto’s door Ans van Heck
3 Reacties
Komt er ook nog een recensie van?
Ik vond het geluid bij tijd en wijle ‘overgemoduleerd’. Dat is het niet hetzelfde als ’te hard’. Alsof niet alle speakers het vermogen niet aankonden. Ook was Liam Neeson af en toe niet goed te verstaan boven het geluid van de muziek. We hebben genoten, maar voor de ticketprijs die we betaald hebben was dit echt een smetje.
Heb ik ook geconstateerd. Na de pauze was dit opgelost.